@เช้าวันต่อมา
อะไรบางอย่างดิ้นยุกยิกรบกวนคนนอนทำให้ต้องลืมตาขึ้นมาดู พบราตรีนอนเอาใบหน้าซุกอก ทว่ามือป้วนเปี้ยนกับเป้าของเขาจนมันแข็งและรู้สึกอึดอัดขึ้นมา
มือหนาจับมือเรียวเล็กให้หยุดขยับ ราตรีเงยหน้าขึ้นมองอ้อนๆ
"จับไม่ได้หรือจ๊ะ" เมื่อก่อนก็ยังจับเลย เธอรู้ว่าของผู้ชายมันชอบโด่ในตอนเช้า และเธอก็ชอบจับเล่น จับของผัวไม่ได้จับของคนอื่นสักหน่อย
"ทำไมต้องมาจับ ไม่ได้เป็นอะไรกัน"
ราตรีหมั่นไส้เขยิบเข้ากัดอกเขาเบาๆ ก่อนเอาใบหน้าซุกลงแทน พาดแขนเรียวขึ้นกอดเอว เธอชอบกลิ่นผู้ชายบนตัวสามีมาก
หอม อบอุ่น และ..คิดถึง ไม่ปฏิเสธว่าเธอคิดถึงผู้กองสิงห์มากตลอดเวลาที่ห่างกัน ยิ่งเรามีลูกด้วยกันอีกคนเธอยิ่งอยากให้เขาอยู่ด้วยทุกเวลา
ผู้กองสิงห์แปลกใจเล็กน้อยกับท่าทางอ้อนๆ ของราตรี ห่างผัวคืนเดียวติดผู้ชายคนอื่นแจเลยนะ
"จะไปตลาด"
"ราตรีไปด้วยจ้ะ"
"ไม่ต้องไปหรอก รออยู่บ้านเผื่อลูกมาหา"
"ก็ได้จ้ะ" ร
