ตกเย็นผู้กองสิงห์จะไปเดินตลาด หยิบกระเป๋าสตางค์กับกุญแจรถติดมือกำลังจะออกจากบ้าน "ผู้กองรอราตรีด้วยจ้ะ" เพราะท้องโตทำอะไรค่อนข้างช้า ทำให้ต้องเดินเร็วเพื่อไปให้ทันอีกคน เธออยู่บ้านกับสามีสองคน ส่วนเสือไปเล่นกับเพื่อน ค่ำถึงจะกลับมาอีกที ลูกชายเธอต้องดีใจแน่ๆ ที่วันนี้บ้านเรามีเมนูหมูกระทะ "จะไปไหน" คนตัวสูงหันกลับมามองพร้อมทั้งส่งสายตาดุไปให้ ไอ้เราก็ระวังไปเถอะ กลัวเป็นอะไรมาก แต่นี่กลับไม่ระวังตัวเองเอาซะเลย "ไปตลาดกับผู้กองไงจ๊ะ" "ไปทำไม เดี๋ยวคนได้เข้าใจผิดเอาไปนินทาว่าเดี๋ยวก็ผัวเก่าเดี๋ยวก็ผัวใหม่หรอก อยากเป็นนางวันทองนักเหรอ" ส่วนทางนี้ไม่สนหัวชาวบ้าน "ราตรีไม่แคร์จ้ะ ก็แล้วแต่ชาวบ้านจะพูดเลย" "อายหน่อย" ผู้กองสิงห์มองอดีตเมียเคืองๆ พูดมาได้เต็มปากเต็มคำว่าไม่แคร์ "ไม่อายจ้ะ" ไปกับสามีตัวเองเธอจะอายทำไม ไม่ว่าจะผัวเก่าหรือผัวใหม่ยังไงก็ยังเป็นคนนี้ "จะไปทำไม ลำบากเทียวขึ้นเ