"ที่รัก... ทำอะไรน่ะ ใช้ดิลโด้ด้วยเหรอเราน่ะ" เขาเอ่ยลอดไรฟัน มองเธออย่างคาดโทษก่อนจะดันประตูเข้ามาในห้องทันทีอย่างถือวิสาสะ
"พะ เพทาย ใจเย็นไม่ใช่อย่างที่นายคิดนะ" สายฟ้ารีบปฏิเสธพัลวันเพราะดูจากใบหน้าเขาตอนนี้ที่ดูโกรธจัด จ้องมองสิ่งของในมือเธอไม่วางตาไปไหน จนเธอต้องเขวี้ยงมันลงไปยังเตียงหลังใหญ่
"แล้วแบบไหน" เขาก้าวเท้าเข้ามาหาเธอเรื่อยๆ ต้อนคนตัวเล็กให้ถอยหลังจนในที่สุดก็ต้องนั่งลงขอบเตียงอย่างหาทางหนีจากเขาไม่ได้
พรึบ!
สองแขนของเขาเท้าลงข้างเตียงกักขังคนตัวเล็กให้อยู่ภายใต้อาณัติ
"มันไม่ใช่ของฉันนะ" อย่ามองเธอด้วยสายตาคาดโทษแบบนั้นสิ เธอไม่เคยใช้ดิลโด้แบบนี้สักหน่อย
"อ้อ นี่แอบเอาของเพื่อนมาใช้เหรอหืม?" เขาเอียงคอถามเธอด้วยความกดดันอีกครั้ง จ้องมองเข้าไปในดวงตาที่ตื่นตระหนกของเธอ ก่อนที่มือเล็กจะยกมาดันไหล่เขาให้ถอยออกไป แต่แรงของเขาก็มีมากเกินกว่าเธอจะดันได้
นี่เขาเป็นหินหรือ
