"อื้อ อึดอัดจัง..." เสียงแหบพร่าจากร่างเล็กดังขึ้น เธอรู้สึกไม่ค่อยสบายตัวเท่าไหร่ ร่างกายเหมือนโดนเบียดจนเธอขบเมื่อยไปทั้งตัว แต่ถึงอย่างนั้นร่างบางก็ไม่ได้ลืมตาขึ้น ได้แต่ขยับเขยื้อนร่างหันไปอีกทาง เพื่อหามุมหลับสบายให้แก่ตัวเอง
พรึบ!
"หือ?" สายฟ้าครางในลำคอ คิ้วสวยพลันขมวดขึ้นเป็นปมเมื่อหน้าผากสัมผัสกับความนุ่มหยุ่นของอะไรบางอย่าง มันทั้งอุ่นและร้อนในเวลาเดียวกัน
เดี๋ยวนะ อุ่น...ร้อนเหรอ?
พรึบ!
ร่างเล็กลืมตาขึ้นทันทีพลางผละใบหน้าออกห่างเล็กน้อย และภาพตรงหน้าก็ทำเธอตัวแข็งทื่อไปโดยพลัน...
เพทาย!!!
ร่างเล็กได้แต่กรีดร้องภายในใจ พลันมือบางรีบยกขึ้นมาปิดริมฝีปากตัวเองเอาไว้ ไม่อยากให้เสียงของเธอปลุกเขาตื่นในเวลานี้...
วงแขนแกร่งของเขายังโอบรอบเอวเล็กไม่ห่าง ในเวลานี้เพทายยังไม่ได้ใส่เสื้อ แสงที่ลอดเข้ามาสะท้อนกับผิวขาวจัดของเขา ยิ่งขับให้คนที่นอนหลับตาพริ้มเหมือนจะเรืองแสงได้อย่างไร
