[บทบรรยาย :: เสือ]
ผมยืนสุบบุหรี่อยู่ที่ระเบียงห้อง สายตามองออกไปที่ถนนใหญ่ ในหัวกำลังคิดอะไรเพลินๆ หลังจากที่คนปากเเข็งไม่ยอมง้างความจริงออกมา คงทำอะไรตอนนี้ไม่ได้นอกจากขยี้ขี้บุหรี่ถงโถทิ้งจนไฟดับ กลิ่นควันยังลอยอยู่ในอากาศจางๆ
ที่จริงรินจะห้ามผมเสมอ เรื่องการสุบบุหรี่เนี่ย เเต่ครั้งนี้ขอเหอะว่ะ
คิดว่าผมโง่มากนักหรือไงที่จะรู้ไม่ทันเเม่ของตัวเอง เมื่อวานตอนที่ผมเข้าไปถึงบริษัทเป็นจังหวะที่เเม่สวนออกมาพอดี ตอนเเรกก็ไม่ได้เอะใจอะไรหรอก ถ้าไม่เอารถลีมูซีนออกไปขนาดนั้น ผมถึงตามไปเเล้วถึงได้รู้ว่าเเม่มาหารินจริงๆ
เรื่องของเรื่องคือตัวเเสบไม่ยอมบอกผมในเรื่องนี้ คิดจะปิดเรื่องใหญ่เเบบนี้ไปได้นานเเค่ไหน ไม่คิดบ้างหรือไงว่าถ้าบอกกันมันอาจจะมีทางออกที่ดีกว่านี้
เหอะ..
ที่จริงวันนี้กะว่าจะลาหยุดงานมาดูเเลเธอ เเต่มันติดปัญหาที่ยังต้องสะสางนิดหน่อย ตอนเเรกคิดว่าจะจัดการคนเดียวได้เเบบสบายๆ ตอนน
