ลาซาลอสหัวเราะขบขัน “ถ้าว่างก็ไปเจอกันที่โรงแรมของพี่ก็แล้วกัน พี่ไปละ”
“ครับพี่ลาซ”
“พี่ไปก่อนนะครับน้องแพท เดี๋ยวเย็นๆ จะมารับ
หญิงสาวพยักหน้ารับ
“ไม่ต้องครับ ผมผ่านมาทางนี้อยู่แล้ว เดี๋ยวผมรับพิมรักไปเอง”
“ไม่นะคะ”
“ทำไมล่ะ กลัวอะไรฉัน ฉันไม่มีเขี้ยวสักหน่อย” มาริออสหันไปทำหน้าทะเล้นใส่หญิงสาว
พิมรักกัดปากแน่น มองมาริออสด้วยความกรุ่นโกรธ แต่ก็ไม่อาจจะขัดขวางอะไรได้
“ก็ตามใจ งั้นเจอกันตอนเย็น”
“ครับพี่”
ลาซาลอสโบกมือลา และพาพาขวัญกลับไปที่รถ ทิ้งให้พิมรักเผชิญหน้ากับมาริออสตามลำพัง
“นี่จะรีบไปไหน” มาริออสรีบคว้าแขนเล็กเอาไว้ และเปิดสงครามทันที “หรือว่าจะไปนั่งฝันหวานถึงพี่เพนน์”
“ในหัวของนายคงมีแต่เรื่องบ้าบอแบบนี้สินะ”
“ไม่ต้องมาทำเป็นเฉไฉ เธอกำลังคิดถึงพี่เพนน์ใช่หรือเปล่า”
“ถ้าใช่แล้วจะทำไม ไปให้พ้นเลยนะ” หญิงสาวสะบัดแขนเต็มแรง แต่ไม่เป็นผล
“ปล่อยฉันนะ”
มาริออสไม่ปล่อย
