“โอเค พี่จะคอยดูความสุขของนายก็แล้วกัน”
ไหล่กว้างของมาริออสไหวน้อยๆ อย่างไม่สนใจอะไร
“ความสุขของผมจะมีให้พี่เพนน์อิจฉาทุกวันแหละครับ”
มาริออสตักข้าวใส่ปากอีกคำ ก่อนจะหันไปหาเดลล่า
“ฝีมือพัฒนาขึ้นเยอะนะเดลล่า วันนี้กับข้าวอร่อยจัง”
เดลล่ายิ้มกว้างหน้าบาน
“ขอบคุณมากค่ะคุณมาร์ซ ถ้าอร่อยก็รับประทานเยอะๆ นะคะ เดี๋ยวเดลล่าจะทำมาให้ใหม่ค่ะ”
มาริออสพยักหน้าให้ก่อนจะนั่งกินข้าวต่อไปเงียบๆ เพเรอคลิสมองใบหน้าเคร่งขรึมของน้องชายด้วยความแปลกใจ
“แล้วนายเจอลาซหรือเปล่า บินไปเมื่อหลายวันก่อนน่ะ”
“เจอครับ เจอกันโดยบังเอิญ นี่พี่ลาซคงเลยไปเยี่ยมพี่เนลก่อน อีกสักพักก็คงจะบินกลับเอเธนส์”
มาริออสตอบเสียงเคร่งขรึม ก่อนจะเงยหน้าขึ้น เมื่อได้ยินชื่อของพิมรักจากปากของเพเรอคลิส
“แล้วนายเจอน้องแพทบ้างหรือเปล่า เห็นว่าเปิดร้านดอกไม้อยู่เมืองไทย”
กรามกระด้างที่มีไรหนวดของมาริออสขบแน่น
“จำไม่ได้หรอกครั
