มาริออสไม่เข้าใจตัวเองเลยว่าทำไมจะต้องมายืนอยู่ในมุมมืดแบบนี้ ทำไมจะต้องมาเฝ้ารอผู้หญิงคนนี้ด้วย ทั้งๆ ที่หล่อนก็แค่ผู้หญิงแพศยาหลายใจคนหนึ่งเท่านั้น
ชายหนุ่มพยายามปัดความคิดความโหยหาที่มีต่อร่างอรชร แต่ไม่ว่าจะทำอย่างไร สิ่งที่ติดอยู่ในสมองก็คือภาพเริงรักของเขากับหล่อนไม่เปลี่ยนแปลง และมันก็ชัดเจนมากขึ้นเมื่อเผชิญหน้ากับหล่อนในห้องอาหาร
“บัดซบ!”
ทำไมจะต้องเป็นแบบนี้ด้วย ทำไมเขาจะต้องคิดถึงกลีบปากนุ่มๆ ลิ้นเล็กหวานฉ่ำ และเรือนร่างสลักเสลาอรชรของพิมรักด้วย ทำไมจะต้องคิดถึง ทั้งๆ ที่ควรจะลืมมันให้สิ้น
ชายหนุ่มเดินกลับไปกลับมา หงุดหงิดงุ่นง่านจนแทบจะระเบิดตัวตายไปเสียให้รู้แล้วรู้รอด
ไม่ช้าคนที่เขาเฝ้ารอคอยมาเกือบครึ่งชั่วโมงก็เดินมาที่รถ เรือนร่างสวยงามของหล่อนยังคงติดตรึงอยู่ในสมอง และมันก็ทำให้เขาคิดเลยเถิดไปถึงฉากบนเตียง
“บ้าฉิบ”
เขากัดฟันแน่น ข่มความปรารถนาที่พลุ่งพล่านอยู่ภายในกา
