พิมรักก้าวลงมาจากรถแท็กซี่ และรีบร้อนวิ่งเข้าไปในร้านเพราะฝนตกหนัก ทำให้ไม่ทันเห็นรถสปอร์ตของมาริออสที่จอดรออยู่ห่างออกไปไม่ไกลนัก
ร่างเล็กที่เปียกชุ่มดันประตูให้เปิดกว้างออก ไฟในร้านถูกเปิดให้สว่างในเวลาต่อมา
“เปียกหมดเลย”
หญิงสาวก้มมองตัวเอง ก่อนจะรีบร้อนเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องนอน โดยลืมล็อกประตูหน้าร้าน เกือบสิบนาทีหล่อนถึงได้กลับออกมาอีกครั้ง และก็ต้องเบิกตากว้างตกใจ เมื่อเห็นมาริออสที่เปียกชุ่มไปทั้งตัว นั่งไขว่ห้างอยู่บนโซฟา
“นาย!...”
เขาหันมามองหล่อนด้วยสายตาที่ชวนให้ขนลุกซู่ พิมรักหวาดกลัวรีบวิ่งหนีเข้าไปในห้องนอน แต่เขาไวยิ่งกว่าลิง ก้าวเพียงครั้งเดียวก็สามารถรวบเอวคอดเอาไว้ได้
“จะรีบไปไหนล่ะ”
“ปล่อยนะ คนบ้า”
ร่างเล็กที่ดิ้นเร่าๆ ถูกผลักจนกระเด็นไปชนกับผนังกระจก และ มาริออสก็ตามติดเข้ามา
“ฉันเจ็บนะ ไอ้คนป่าเถื่อน”
เขาเลิกคิ้วและแค่นยิ้ม “ฉันยังไม่ได้เริ่มต้นทำอะไรเ
