หนึ่งอาทิตย์ต่อมา
หลังจากวันนั้นฉันกับรามก็ได้เจอพูดคุยกันผิวเผิน เพราะต่างคนต่างงานยุ่ง ฉันเองก็ต้องรีบทำรายงานส่งอาจารย์ ส่วนรามก็ยุ่งทั้งเรื่องเรียนเรื่องงาน เราเลยไม่ค่อยได้มีเวลามาเจอกันเท่าไหร่
ฟังดูเหมือนไม่น่าเชื่อนะ เพราะบ้านเราก็อยู่ข้างกัน แต่มันเป็นเรื่องจริงมากๆ เลย แน่นอนว่าเราเจอกันทุกวันอยู่แล้ว คุยกันทุกวัน แต่ก็แค่แป๊บๆ ก็ต้องแยกย้าย
มหาวิทยาลัยAA
"อีพริม"
"อือ มีไร?"
"เรื่องของมึงกับน้องวิศวะข้างบ้านคนนั้นน่ะ ไปถึงไหนแล้ว"
"ไม่ถึงไหน ก็คบกันอยู่ ปกติดี ไม่ได้มีอะไร"
"มึงนี่ก็ตอบไม่ตรงคำถาม"
"อะไรของมึงเนี่ย ห่านี่!"
"ที่ถามว่าถึงไหนแล้ว คือเรื่องความสัมพันธ์แบบ อื้อๆ อ๊าๆ น่ะจ้ะคนสวย"
"อีบ้ามึงพูดอะไรเนี่ย!"
ฉันหันไปถลึงตามองโอ๋ที่ตั้งคำถามอะไรของมันก็ไม่รู้อยู่ได้ ในขณะที่คนอื่นพากันนั่งเงียบหมดแล้ว
"ตอบจ้ะ"
"เออ! มันก็เป็นเรื่องปกติของผู้หญิ
