“ได้ประกันตัวแล้วล่ะ ก็คงต้องสู้คดีกันต่อไป แต่เท่าที่ได้คุยกันเมื่อวานนี้...ดูเธอจะเป็นห่วงณิชามากกว่าเรื่องคดีความอีกนะ”
“เธอรู้แล้วเหรอครับว่าณิชาเป็นน้องของเธอ”
“รู้แล้วล่ะ ป้าเค้าบอกตั้งแต่วันที่ตำรวจไปจับที่บ้านน่ะ ตอนแรกลุงก็คิดว่าเธอจะรับไม่ได้ แต่กลายเป็นว่าเธอน่ะอยากมีน้องสาวมาตลอด นี่ก็บอกว่าอยากมาเยี่ยมน้องแต่ก็ไม่กล้า”
“ผมเชื่อว่าคนอย่างณิชาจะต้องยอมอภัยให้กิ่งแน่นอนครับ เด็กคนนี้น่ะโกรธใครได้ไม่นานหรอก เธอจิตใจดีเกินกว่าจะเก็บความแค้นเอาไว้ในใจ ไม่อย่างนั้น...เธอคงไม่ให้โอกาสคนเลวๆ อย่างผมได้เป็นพ่อของทะเลแน่นอน”
“นั่นสินะ”
พวกเขาหันไปมองหน้าคนป่วยที่ยังหลับตาพริ้มด้วยความหวังว่าจะได้เห็นดวงตาคู่สวยของเธอในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้านี้
บ่ายวันเดียวกัน กมลชนกทนความสงสารหลานชายไม่ไหวเพราะทะเลเอาแต่เรียกหามารดาของเขาตลอด เธอจึงได้พาหลานชายมาที่โรงพยาบาลด้วยกันเพราะคิดว่าสุณ
