EP6เข้าใจผิด
932 Words
“คนนั้นเปล่าคู่นอนพี่”
“ฮะ” ควีนตาโตหันกลับไปมองตามนิ้วของต้าทันที แล้วเธอก็เจอจริง ๆ เจอราชายืนหัวโด่อยู่กับเพื่อนอีกสี่คน
มาได้ไง รู้ได้ยังไงกันว่าควีนอยู่ที่นี่
“ใช่คู่นอนพี่ไหม” ขณะที่ควีนกำลังอยู่ในอาการงงงวย เสียงของต้าดึงสติควีนกลับมาได้อีกครั้ง “โอโห อย่าบอกนะว่าผู้ชายที่ยืนอยู่ห้าคนตรงนั้นน่ะคู่นอนพี่หมดเลย” ไอ้เด็กนี่พูดมากจัง พูดออกมาแต่ละคำน่าเอาส้นตีนยัดปากจริง ๆ
“ไอ้ต้า ถ้านายยังพูดจาหมาไม่แดกอีกคำเดียว พี่ตบนายปากแตกแน่ ๆ” ควีนหันมาถลึงตาใส่ พูดเสียงจริงจัง ไอ้ต้ามันเอาอะไรคิดกัน มันมีสมองบ้างไหม
แต่ลืมไปต้ามันไม่เคยเจอเพื่อนเธอนี่น่า ไม่แปลกที่มันจะไม่รู้ว่าผู้ชายที่ยืนเก๊กกันเป็นกลุ่มตรงนั้นน่ะเป็นเพื่อนของควีน เนื่องจากบาร์แห่งนี้เป็นสถานที่ลับของควีน เวลาที่ควีนทะเลาะกับพ่อ เวลาที่ควีนมีเรื่องทุกข์ใจ เวลาที่ควีนต้องการอยู่คนเดียว บาร์แห่งนี้เป็นสถานที่เดียวที่ควีนคิดถึง เรียกได้ว่าบาร์แห่งนี้เป็นเซฟโซนชั้นดีของควีนเลยก็ว่าได้ ซึ่งควีนไม่เคยพาเพื่อนมาที่นี่เลย
“เพื่อนพี่”
“อ๋อ แล้วไปนึกว่าผัว”
“ไอ้ต้า” เป็นอีกครั้งที่ควีนตวาดเสียงใส่ต้าดังลั่น เด็กนี่มันกวนตีนมากไปแล้วนะ แล้วดูมันสิขนาดเธอทำหน้ายักษ์ใส่ มันยังไม่สะทกสะท้านเลยอะ ต้าหัวเราะร่าราวกับภูมิใจหนักหนาที่แกล้งให้ควีนอารมณ์เสียได้จนสำเร็จ
“ผมทำงานต่อก่อน เชิญพี่กับเพื่อนคุยกันตามสบาย” ควีนถลึงตาใส่พลางชี้นิ้วคาดโทษต้าไว้ ฝากไว้ก่อนเถอะ เจอกันคราวหน้าเธอจะทุบต้าให้หลังแอ่นเลยข้อหาพูดจาไม่เข้าหู
ควีนเลิกสนใจต้าหันกลับมามองกลุ่มเพื่อนของตัวเองที่ตอนนี้ได้พากันมายืนเรียงหน้ากระดานอยู่ตรงหน้าเธอ ควีนผงะเล็กน้อยเมื่อโดนผองเพื่อนจ้องเขม็งราวกับว่าเธอเป็นนักโทษแหกคุกยังไงอย่างนั้น
“อะไรของพวกนายกัน” ควีนกลืนน้ำลายอึกใหญ่ก่อนเอ่ยถามเสียงตะกุกตะกัก ควีนผงะถอยหน้าหนีเกือบไม่ทัน เมื่อจู่ ๆ ยูจิก็โน้มตัวลงมาจ้องหน้าเธอจัง ๆ ”อะไรของนายเนี่ยยูจิ จ้องหน้าฉันทำไม“ ควีนโวยวายพลางใช้มือผลักหน้ายูจิออกไป
จ้องขนาดนี้ ถ้าเธอเป็นปลาเธอคงท้องโตไปแล้วมั่ง
“พวกนายมาที่นี่ได้ยังไง”
“ก็มาดูเธอไง” กราฟเดินมาหยุดยืนอยู่ข้างควีน พลางใช้นิ้วเคาะเคาน์เตอร์บาร์เป็นจังหวะ
“ดูทำไม” ควีนสงสัย เธอสบายดี ไม่ได้ป่วย ไม่ได้เป็นไข้ พวกนี้จะมาดูเธอทำไม บ้ารึเปล่า
“ดูว่าเธอแอบซุกใครไว้ ถึงไม่ยอมออกไปดื่มกับพวกฉัน“
”เลอะเทอะน่ากราฟ“
”เลอะเทอะที่ไหนเห็น ๆ กันอยู่ว่าเธอซุกเด็กไว้ ไอ้หนุ่มคนนั้นคือเด็กที่เธอเลี้ยงไว้ใช่ไหม“ จาคอปพยักพเยิดหน้าไปทางต้าที่กำลังทำหน้าที่ชงเครื่องดื่มให้กับลูกค้าอยู่
“ไม่ใช่”
“ยังจะปากแข็งอีกนะ ก็ว่าอยู่ทำไมเธอถึงไม่มีแฟนสักที ใครมาจีบก็ปฏิเสธไปซะหมด ที่ไหนได้แอบเลี้ยงเด็กไว้กินนี่เอง เป็นบาร์เทนเดอร์ซะด้วย โคตรเอาเลยว่ะ” ชิริวกลั้วหัวเราะออกมา เหมือนถูกอกถูกใจในการกระทำของควีนหนักหนายังไงอย่างนั้น
“แค่น้องที่รู้จัก”
“ยังจะโกหกอีกนะ” นาทีนี้ควีนอยากเอาหัวโขกกับโต๊ะให้รู้แล้วรู้รอดไป เพื่อนของเธอเป็นอะไร ทำไมไม่เชื่อคำพูดเธอเลยอะ ควีนอธิบายจนปากแทบฉีก แต่เพื่อนตัวดียังยืนกรานเชื่อในความคิดตัวเองอยู่ได้
คิดอะไรไม่ดูสภาพควีนเลยอะ น้ำหน้าอย่างเธอจะมีปัญญาไปเลี้ยงใครที่ไหน ทุกวันนี้ควีนเลี้ยงตัวเองยังไม่รอดเลย
“อธิบายไปพวกนายก็ไม่เชื่ออยู่ดี ฉันไม่อยากพูดแล้ว”
“ตามนั้น” ควีนกลอกตาเอือมระอาใส่ ทีแบบนี้เชื่อฟังเก่งนักนะ
ควีนพาเพื่อนมาโต๊ะนั่ง พร้อมเรียกพนักงานมาสั่งเหล้า-เบียร์เลี้ยงผองเพื่อนชุดใหญ่
“พวกนายรู้ได้ยังไงว่าฉันอยู่ที่นี่” ควีนถามในเรื่องที่ยังคาใจ เธอไม่บอกใคร ไม่ได้โพสต์ลงสื่อ เพื่อนเธอตามถูกได้ยังไง
“เก่ง”
“เหอะ” ให้มันได้ยังงี้สิ
ควีนหันมองหน้าราชาที่เงียบไม่พูดไม่จาเลยตั้งแต่เจอกัน เขาเอาแต่นั่งนิ่งหากแต่แววตากลับแฝงไปด้วยความดุดัน
เขาเป็นอะไร
”นายเป็นอะไร“ ควีนถามด้วยความเป็นห่วง ถึงนิสัยปกติของราชาจะเป็นคนนิ่ง ๆ ไม่ค่อยพูดอยู่แล้วก็ตาม แต่นี่ราชานิ่งจนผิดวิสัย แถมท่าทีของราชาก็ยังดูแปลก ๆ ไป “เหล้าไหม ฉันชงให้”
“ไม่ต้องยุ่ง” ราชากระแทกเสียงใส่ มือที่กำลังชงเหล้าให้ราชาถึงกับหยุดชะงัก
”มึงใส่อารมณ์ใส่ควีนทำไม มึงหึงเหรอที่รู้ว่าเธอเลี้ยงเด็กไว้“ กราฟว่าทีเล่นทีจริง ไม่ดูสีหน้าจริงจังของราชาสักนิด
“มึงอย่าปัญญาอ่อน” ใครเลี้ยงใครแล้วมันเกี่ยวอะไรกับกู
- Writer
