“ก็จริงแหละ คืนนั้นหลังจากช่วยพวกเรา ฉันได้ยินเสียงครางระโหยเชียวล่ะ” ชิดชมกระซิบกระซาบแล้วหัวเราะคิกคัก
“แกนี่มันตัวลามกจริงๆ เป็นพวกถ้ำมองหรือไงกัน” สาลี่สะบัดเสียงใส่ชิดชม
“เออน่า... ก็มันอยากรู้อยากเห็นนี่นา แต่อาการของคุณท่านเหมือนตอนที่หลงรักคุณว่านจันทร์เลยล่ะ”
“ไม่เหมือน คุณไพรหอมดูท่าจะหนักกว่า เพราะนอนด้วยกัน มองงี้ตาเยิ้มเชียว คือไม่เห็นคุณท่านมองใครเลย จะทำอะไรสายตาก็อยู่ที่คุณไพรหอมตลอด ส่วนคุณว่านจันทร์ตอนนั้นคุณท่านให้เกียรติไม่เห็นแตะเนื้อต้องตัวเลย แถมยังทิ้งระยะห่างพอสมควร”
“เออ... พูดมาถึงตรงนี้ ฉันก็แอบสะใจจริงๆ ว่ะพวกแก” สาลี่พูดขึ้น
“สะใจอะไรวะ” ชิดชมเอ่ยถาม
“ก็นังแม่มดพันปีไง ท่าจะตกกระป๋องกู่ไม่กลับแล้วล่ะ กีดกันผู้หญิงทุกคน แต่สุดท้ายก็แห้ว” สาลี่พูดแล้วหัวเราะเสียงดัง
“ใครเป็นนังแม่มดพันปี” เสียงขรึมของชบาดังขึ้น แต่ยังไม่มีใครรู้ตัวนอกจากเดือนเพ็ญที่เอาแต่
