พันศึกพาเธอไปพักที่บ้านของเขาในกรุงเทพฯ แม้เขาต้องทำงานก็จะเดินทางไปกลับ เดือนเพ็ญคอยช่วยเลี้ยงลูกสาวตัวน้อย ถ้าวันไหนพันศึกอยู่บ้านเขาก็จะไปส่งเธอเรียนเป็นแบบนี้ทุกๆ วัน แม้จะกลับมาจากมหาวิทยาลัยด้วยความเหนื่อยล้าเพียงใด เธอก็มีความสุขทุกครั้งที่เห็นหน้าลูก จันทร์แจ่มนั้นขอมาดูแลเธอที่กรุงเทพฯ ช่วยดูแลบ้านและช่วยเดือนเพ็ญอีกคน ทำให้ที่บ้านดูไม่เหงาจนเกินไป
ภาพที่ลูกสาวตัวน้อยนอนหลับปุ๋ยอยู่บนอกกว้างของสามีทำให้เธอยิ้มทั้งน้ำตาแทบจะทุกครั้งด้วยความตื้นตันใจ บางครั้งลูกสาวตัวน้อยก็เหนื่อยหลับอยู่บนพุงของบิดา ปากยังเลอะขนมอยู่ก็มี ภาพนั้นทำให้เธอปิดปากแล้วกลั้นสะอื้นเบาๆ มันอบอุ่นอ่อนหวานและเติมเต็ม พันศึกไม่เคยรบกวนเวลาเธอทำการบ้าน ทำรายงาน หรืออ่านหนังสือสอบ แต่เขาจะเคาะประตู เอานมอุ่นๆ มาให้ และพาลูกมาเล่นสักพัก ก่อนพาลูกน้อยเข้านอน ทุกอย่างเขาจัดการหมด ไม่ให้เธอต้องรับภาระอันใดให้ต้องวุ
