“ หน็อย พ่อคนนี้ร้ายนัก คิดว่าได้หลานฉันแล้วจะจับจะต้องยังไงก็ได้อย่างนั้นเหรอ มันจะต้องสั่งสอนกันเสียบ้าง เร่งมือหน่อยนะแม่แจ่ม ”
“ ได้เลยค่ะคุณแขไข ”
แม่แจ่มรับคำพลางเร่งมือสาละวนผ่าเม็ดพริกแล้ว ล้วงไส้อันเป็นสาเหตุแห่งความเผ็ดออกมาแยกไว้ ซึ่งจะถูกนำไปสอดไส้ในการประกอบอาหารให้กับไตร อย่างที่ ผู้เป็นเจ้านายบัญชามา ตามแผนการตลบหลังหลานเขย ตัวแสบพอหอมปากหอมคอ
สองชั่วโมงให้หลังสำรับอาหารอันตระการตาก็พร้อมสรรพ โต๊ะอาหารถูกตั้งที่ศาลาน้อยในสวนที่มี ลมโชยโบกเอื่อย ๆ ท่ามกลางไม้ดอกไม้ประดับอันงดงาม
“ โอ้โฮ หน้าตาน่าทานจังเลยครับคุณป้า ”
ไตรเอ่ยชมทันทีที่ได้เห็นอาหารที่วางบนโต๊ะ
“ ขอบใจจ้ะ ” คุณป้าแขไขเอ่ยด้วยรอยยิ้ม
“ ถ้าอย่างนั้นผมขอทานเลยละกันนะครับ หิวไม่ไหว น้ำลายไหลแล้วเนี่ย ” เขาว่าพลางถูมือไปมาก่อนจะนั่งลงบนเก้าอี้
“ เรียกว่าอะไรบ้างครับเนี่ย ผมขอโทษนะครั
