เมื่อไม่ต้องจ่ายเงินก็เดินไปหาพรินทร์ที่ยืนรออยู่หน้าร้าน
“พี่มีนเดี๋ยวก่อน” เรียกร่างสูงที่กำลังจะเดินไปเปิดประตูรถให้หันมามอง
“หือ?”
“อยากกินผลไม้อะ” พยักพเยิดหน้าไปที่ร้านขายผลไม้รถเข็นที่จอดขายอยู่ไม่ไกล เฌอริตาเห็นตั้งแต่อยู่ในร้านทำผมแล้ว ตั้งใจจะซื้อกลับไปกินที่ห้องหลังจากที่ทำสีผมเสร็จ “ขอไปซื้อผลไม้แป๊บหนึ่ง”
“ไปสิ”
เพราะมีลูกค้าสั่งผลไม้ก่อนหน้าเฌอริตาเกือบสิบถุงทำให้ต้องเสียเวลารอนาน เมื่อเดินกลับมาที่รถหัวคิ้วก็ต้องกระตุกรัวๆ เมื่อพรินทร์ที่ยืนสูบบุหรี่รออยู่ที่รถในคราแรกไม่ได้ยืนอยู่คนเดียว แต่มีสาวสวยหน้าตาจิ้มลิ้มที่ยิ้มโคตรสวยและยิ้มโคตรเก่งยืนอยู่ด้วย
เฌอริตาขยับถอยห่างอีกสองก้าวเพื่อให้ทั้งสองคนได้คุยกัน ส่วนเธอก็ยืน(แอบ)ฟังด้วยความใส่ใจ ไม่อยากจะบอกว่าเธอใส่ใจทุกเรื่องที่เกี่ยวกับพรินทร์
หรือจะพูดให้เข้าใจง่ายๆก็คือเธออยากรู้อยากเห็นทุกเรื่องที่เกี่ยวกับผู้ชายที่
