หนึ่งปีผ่านไป_
บ้านครอบครัวโมเน่_
"ไปๆ มาๆ ลูกพวกเราก็เป็นเพื่อนเล่นกันหมดเลยนะคะ" โมเน่อุ้มทารกชายในอ้อมแขน ขณะที่สามีนั่งเล่นตุ๊กตาเป็นเพื่อนลูกสาว และด้านข้างก็เป็นเพลงพิณกับมิลตัน ที่พาน้องภามกับน้องพราวมาด้วย
ส่วนพอลและเอิงเอยก็ปล่อยให้ลูกชายทั้งสอง วิ่งในสนามหญ้ากันสนุกสนาน
"ดูแล้วคุณปู่คุณย่าน่าจะปวดหัวนะคะ ยิ่งพวกคุณตาคุณยายไม่ต้องห่วงเลย เข้าบ้านไปซะแล้ว" เพลงพิณพูดติดตลก คอยจิ้มผลไม้ชิ้นเล็กป้อนใส่ปากสามี ที่ทำตัวราวกับเป็นลูกเธออีกคน
"ลองเป็นบ้านพี่หน่อยก็ไม่ได้ ลูกชายตั้งสองคน...ปวดหัวเลย" พอลบอก ทางด้านเอิงเอยยิ่งยิ้มพอใจ เพราะเธอเองปล่อยให้เขาดูแลลูกซะมากกว่า
"หรือเราจะมีเพิ่มอีกคน แซงหน้าบ้านอื่นดี" ชนัตถ์กระซิบบอกภรรยารัก นับว่ายิ่งรู้สึกหวงเธอเหมือนกับลูกสาวตัวน้อยๆ เพราะโมเน่ดูแลผิวพรรณและเรือนร่างอย่างดี ผิดกับเขาที่วันๆ สนใจแต่งานกับลูก
"เฮียไม่อยากนอนเหรอคะ
