กึ่ก! "ถึงสักทีเนอะ หูชาจะแย่แล้วนะเนี้ย" น้ำเสียงหวานพึมพำ ยามที่รถยนต์คันหรูแล่นจอดหน้าคอนโดส่วนตัว หลังทนเสียงพี่ชายบ่นตลอดเส้นทาง "หูชาสิดีจะได้จำ อย่ามาดื้อเวลาอยู่คนเดียวนะเน่ ม๊ายิ่งเป็นห่วงด้วย" มิลตันบอก เขาเองต้องรีบกลับมีงานที่ต้องรับผิดชอบ เลยไม่ได้อยู่ดูแลน้องสาวต่อ "ค่ะ เน่จะดูแลตัวเองอย่างดีเลย ทุกคนไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ" ระหว่างนั้นเธอก็ไม่ลืมหยิบเสื้อแขนยาว ขึ้นมาคลุมร่างกายป้องกันไอหนาวยามดึก "อย่าให้รู้นะว่ามีหมาที่ไหนมายุ่งด้วย" "พี่มิลจะดักตีเขาหรอ?" ใบหน้าสวยรีบเอียงไปถาม "อืม ขี้เกียจไปปลอบไอชนัตถ์อีก" ฝ่ายพลขับเตรียมจะสตาร์ทรถใหม่อีกรอบ "แล้วทำไมต้องไปปลอบเขาล่ะคะ เสื้อตัวนี้มันก็เสื้อของพี่ชนัตถ์นั่นแหละ" เรียวปากบางฉีกยิ้มกว้างเห็นเหล็กฟันทุกซี่ "อย่าบอกนะว่าเรากับมันแอบคบกันมานานแล้ว" มิลตันรีบหันขวับ "ไม่ใช่หรอกค่ะ แค่พี่ชนัตถ์ลืมไว้เน่เลยขโมยมา