ในช่วงสายของเช้าวันหยุด หลังจากที่รับประทานอาหารเช้าเสร็จเรียบร้อย หนูพริ้งก็มานั่งดูซีรีส์ที่โซฟา ภายในห้องที่บิดาทำไว้สำหรับดูหนังโดยเฉพาะ ประหนึ่งโรงภาพยนตร์ขนาดเล็ก
ไมค์ทำหน้าที่นำขนมเค้กรสส้ม ที่คุณหนูโปรดปรานมาเสิร์ฟ พร้อมด้วยกาแฟเย็นที่ชงเองกับมืออีกหนึ่งแก้ว
“กาแฟกับขนมครับคุณหนู”
“ขอบคุณค่ะ ลุงไมค์นั่งดูหนังด้วยกันไหมคะ”
“ขอบคุณครับ” ไมค์โค้งศีรษะให้เล็กน้อย ทรุดตัวลงนั่งที่โซฟาข้างคุณหนูคนสวย
“คุณหนูครับ คุณท่านโทรมาครับ” ปีเตอร์เดินเข้ามาบอก พร้อมกับส่งโทรศัพท์ให้หญิงสาว
ไมค์จึงคว้ารีโมทกดลดเสียงซีรีส์ให้เบาลง เพื่อไม่ให้เสียงดังรบกวนคุณหนูเวลาสนทนากับคุณท่าน ปีเตอร์จึงถือโอกาสนี้ทรุดตัวลงนั่งข้างคุณหนูอีกฝั่ง
“ค่ะแด๊ดดี้”
(ทำอะไรอยู่ลูก เป็นยังไงบ้าง สบายดีไหม) หนูพริ้งยิ้มหวาน เมื่อได้ยินคำพูดของบิดาดังมาตามสาย
“พริ้งกำลังดูซีรีส์อยู่ค่ะ แล้วก็สบายมาก แด๊ดดี้ล่ะคะสบา
