“สำแดงพลังของเจ้า! ฉีกร่างของข้าออกเป็นชิ้น ทำให้ข้าตายอย่างทรมานเหมือนอย่างที่เจ้าทำกับคนรักของข้า!”
“ไม่...อย่าบังคับข้า”
“เจ้าทำได้ ฟางซิน! เจ้าหลอกลวงข้ามาเท่าใด แสร้งทำเป็นหญิงชาวบ้านไร้วรยุทธ์ ตีหน้าตายราวกับมิเคยทำความชั่วเจ้ายังทำได้ แค่ฆ่าคนที่เกลียดชังเจ้าให้ตายอย่างทรมานใยเจ้าจึงทำมิได้ในเมื่อมันหาใช่การเสแสร้ง หรือว่านี่คือสิ่งที่คนชั่วช้าอย่างเจ้าอยากแสดงว่าเจ้าก็เป็นคนดีมีคุณธรรม!”
จิ้นเหอจับไหล่ของฟางซินเขย่าไปมาโดยมิรู้ว่าตอนนี้พละกำลังของเขาเหนือกว่าประมุขพรรคมารอย่างที่นางมิอาจเทียบได้เลย หญิงสาวไม่ยอมเอื้อนเอ่ยถึงความเจ็บปวดและอ่อนล้าของตัวเองทั้งที่ใบหน้านั้นซีดเผือดด้วยเลือดในกายที่กำลังเป็นพิษทำให้แม้แต่จะปัดป้องมือหยาบกระด้างแข็งแกร่งของแม่ทัพหนุ่มก็ไม่อาจทำได้ และยิ่งนางไม่ยอมโต้ตอบมากเท่าใดก็ยิ่งบันดาลโทสะแก่จิ้นเหอมากเท่านั้น
“ทำไมเจ้าไม่ยอมตอบโต้ข้าเล่า ฟางซ
