วันนี้ทั้งสี่ออกเดินทางไปหมู่บ้านหนานไฉเพื่อไปบ้านท่านตา ลู่จื้อกับลู่เพ่ยขนผักไปสองตะกร้ากับข้าวสาวอีกห้าสิบชั่ง
เมื่อถึงบ้านท่านตาท่านลุงจินเจ๋อกับจินเจาก็กลับมาจากขายปลาพอดีจึงได้เข้าบ้านไปพร้อมกัน
“เจ้ามาทุกครั้งก็เอาของมาด้วยทุกครั้ง ตอนนี้บ้านแม่ไม่ได้ขาดแคลนเช่นเดิมแล้ว ไม่ต้องเอามาให้ลำบากแค่พวกเจ้ามาหาคนแก่เช่นข้า ข้าก็ดีใจยิ่งแล้ว” ท่านยายจับมือมารดาพูดไปน้ำตาคลอไปที่ลูกหลานล้วนกตัญญู
“ไม่ลำบากเจ้าค่ะท่านแม่ พี่สะใภ้ท่านเตรียมมื้อกลางวันหรือยัง เดี๋ยวข้าช่วยเจ้าค่ะ พวกท่านจะได้ลองกินของที่บ้านข้าปลูก” นางจินหรูอยากให้บิดามารดาของตนได้กินของของบ้านตน จะได้แข็งแรงมากขึ้น
ตระกูลจินเมื่อได้ลองกินของที่บ้านรองจางนำมาก็รู้สึกข้าวที่ตนกินนั้นช่างอร่อยเหลือเกิน แล้วผักที่ทั้งหวานทั้งกรอบเช่นนี้อีก พวกเขาไม่เคยกินที่ใดอร่อยถึงเพียงนี้ ข้าวมื้อนี้จึงเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ
บ้านจางทั้งส
