เมื่อมาถึงตำหนัก ด้านหน้ามีขุนนางที่มาก่อนแล้วนั่งคุกเข่าเพื่อขอเข้าเฝ้าฮ่องเต้ โดยมีองค์ชายใหญ่นั่งอยู่ด้านหน้าอีกคน
สองพ่อลูกเหลือบตามองกัน เห็นทีจะไม่อาจเข้าไปได้ง่ายๆ อย่างที่คิดไว้แล้ว แต่ก่อนที่โจวหรงเฉิงจะเปิดเผยตัวว่าเป็นผู้ฝึกตน เสียงของเสี่ยวเฮยที่สื่อสารผ่านพลังปราณก็ดังขึ้นเสียก่อน
“นายท่าน ให้ข้าช่วยหรือไม่ขอรับ”
“อย่างไร” เขาไม่เข้าใจว่าเสี่ยวเฮยจะทำอันใดได้ หากมันออกมาจากมิติคนย่อมพบเห็นมันแน่
“ข้าเป็นสัตว์เทพ หากอยากให้ผู้ใดเห็นตัวย่อมมองเห็น หากไม่ให้เห็นก็ไม่อาจจะเห็นข้าได้”
ดวงตาของโจวหรงเฉิงเปล่งประกายออกมาอย่างเข้าใจ เสี่ยวเฮยเข้าออกมิติได้ตามใจชอบ หากมันเข้าไปด้านในตำหนักได้ ก็ย่อมต้องนำน้ำพุจิตวิญญาณออกมาช่วยฮ่องเต้ได้เช่นกัน
“น้องรอง หลี่กุ้ยเฟย หากพวกเจ้ายังไม่ยอมให้ข้าและขุนนางเข้าไปดูเสด็จพ่อ ข้าคงต้องแจ้งแม่ทัพหลินให้เข้ามาจัดการ” องค์ชายใหญ่หมดความอดทนที่
