อีหนูของคุณท่าน

ย้ายบ้านใหม่

อิงฟ้ายืนมองบ้านเดี่ยวชั้นเดียวสีขาวสวยงามตรงหน้า ในมือของหญิงสาวมีกระเป๋าเสื้อผ้าใบใหญ่และกระเป๋าสะพายอีกหนึ่งใบบนหลังในเวลาเกือบสิบเอ็ดโมง หลังจากที่อิงฟ้าถูกคนของเขมเข้าไปรับตัวที่ห้องเช่ามาตั้งแต่ช่วงเช้า และพาเธอไปทำเรื่องโอนบ้านเสร็จเรียบร้อย จึงพามาที่บ้านหลังนี้ที่เธอคือเจ้าของบ้านสดๆ ร้อนๆ

“เชิญครับ” สกลเอ่ยบอก พร้อมกับเดินนำอิงฟ้าเข้าไปในบ้าน เปิดประตูบ้านให้หญิงสาวเสร็จสรรพ

อิงฟ้าเดินตามเข้ามา ใบหน้าของหญิงสาวปรากฏรอยยิ้มเมื่อเห็นภายในบ้านตกแต่งสวยงาม มีข้าวของเครื่องใช้ครบทุกอย่างและมีเฟอร์นิเจอร์ให้เสร็จสรรพ

“คุณเขมให้คนมาตกแต่งและซื้อของใช้ที่จำเป็นเข้ามาให้เรียบร้อยแล้วนะครับ แม้กระทั่งเครื่องครัวทั้งของสดและของแห้งก็มีพร้อมหมดแล้ว และนี่คือคีย์การ์ดบ้านครับ คุณเขมกับคุณจะมีคนละใบ” อิงฟ้ายื่นมือไปรับคีย์การ์ดบ้านที่สกลยื่นมาให้

เขมให้ช่างมาเปลี่ยนประตูบ้านใหม่จากที่ระบบกุญแจก็เปลี่ยนเป็นระบบคีย์การ์ดเพราะต้องการให้ตัวเองเข้าออกบ้านหลังนี้ได้ตลอดเวลา แม้ในยามค่ำคืนที่อาจจะมาหาอิงฟ้าก็สามารถเข้าได้โดยไม่ต้องเรียกหญิงสาวให้มาเปิดประตู

เริ่มแล้วสินะ งานสำคัญที่คู่ควรกับเธอ ได้เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการแล้วสินะอิงฟ้า

“ขอบคุณค่ะ”

“หมดหน้าที่แล้ว ผมขอตัวกลับก่อนนะครับ” สกลโค้งศีรษะให้ เตรียมจะเดินออกจากบ้านไป

“เดี๋ยวค่ะ คุณสกลคะ แล้วคุณท่าน...” ไม่ต้องรอให้อิงฟ้าเอ่ยออกมาจนจบ สกลก็รู้ในทันทีว่าหญิงสาวต้องการสอบถามอะไร ชายวัยกลางคนจึงส่งยิ้มมาให้

“วันนี้วันเกิดคุณเขม คุณเขมต้องสังสรรค์กับเพื่อนและแขกที่มาร่วมอวยพรวันเกิด คงไม่ได้มาหาคุณนะครับ เพราะฉะนั้นวันนี้คุณอิงฟ้าเชิญพักผ่อนตามสบาย หากวันไหนที่คุณเขมจะเข้ามาหาผมจะโทรมาแจ้งล่วงหน้า” เอ่ยจบก็เดินออกจากบ้านไป

ทิ้งอิงฟ้าให้ยืนอยู่ที่เดิมนานหลายนาทีกว่าหญิงสาวจะผ่อนลมหายใจหนักๆ ออกมา และกวาดสายตามองสำรวจบ้านอีกครั้ง

เธอตัดสินใจแล้วอิงฟ้า เธอเลือกแล้วที่จะยอมเป็นนางบพเรอของเขา เพราะฉะนั้นเธอต้องทำหน้าที่นี้อย่างเต็มที่ที่สุด อีกอย่างมันคงไม่เลวร้ายอะไรหรอกมั้ง ยากที่สุดก็แค่ห้ามหัวใจไม่ให้รักมากไปกว่านี้แค่นั้น

อิงฟ้าเดินมายังห้องนอนที่อยู่ถัดมา ห้องนอนขนาดใหญ่เท่ากับห้องเช่าทั้งห้องที่เธออยู่ก่อนหน้าเห็นจะได้ มีเตียงนอนสีขาวสะอาดตาตั้งอยู่กลางห้องนอน มีโซฟามุมห้องที่ติดกับกระจกและมีระเบียงยื่นไปด้านนอก มีทีวีจอใหญ่ให้เธอได้ดูละครและยังมีโต๊ะทำงานตั้งไว้มุมห้อง

อิงฟ้าจึงจัดการเก็บเสื้อผ้าที่สกลพาไปซื้อเมื่อวานเข้าตู้ เป็นเสื้อผ้ายี่ห้องดีๆ ทั้งนั้น มีทั้งเสื้อยืดธรรมดาไปจนถึงชุดเดรสน่ารักและไหนจะชั้นในต่างๆ ที่สกลบอกว่าเขมแจ้งมาว่าอยากให้เธอใส่แบบไหน

แม้กระทั้งชุดนอนก็ยังถูกเขมสั่งให้ซื้อแบบนั้นแบบนี้ มีแต่ชุดวาวหวิวสั้นๆ ทั้งนั้น ไม่มีชุดน่ารักกางเกงขาสั้นขายาวเลยสักชุดมีแต่เป็นกระโปรง

และก่อนหน้าที่เธอจะเข้ามาอยู่บ้านหลังนี้อีกหนึ่งอาทิตย์ อิงฟ้าถูกคนของเขมพาเข้าสปานวดตัวขัดผิวทำทุกอย่างกับร่างกายจนขาวสะอาดหมดจดทุกซอกทุกมุม แม้แต่ส่วนนั้นของร่างกายยังถูกพาไปทำสวยจนไม่มีพงไพรหลงเหลือสะอาดดั่งทารกแรกเกิด

เขมนั่งพิงเก้าอี้ทำงานหนังตัวใหญ่ภายในห้องทำงานที่บ้าน ร่างสูงในชุดอยู่บ้านสบายๆ กำลังนั่งฟังเลขารายงานสิ่งที่มอบหมายให้ไปทำ แม้ตาจะจับจ้องอยู่บนไอแพดเพื่อเช็คงาน ทว่าหูกลับฟังทุกคำที่สกลเอ่ยมาจนจบ

“คุณท่านต้องการให้ผมจัดการอะไรเพิ่มเติมไหมครับ” เมื่อรายงานสิ่งที่ได้รับมอบหมายในวันนี้เสร็จเรียบร้อย สกลจึงเอ่ยถามต่อ คนถูกถามเหลือบสายตาขึ้นมองเล็กน้อยและก้มลงมองหน้าจอไอแพดในมือเช่นเคย

“แล้วท่าทีเด็กคนนั้นเป็นยังไงบ้าง”

“เท่าที่ผมสังเกตไม่มีอะไรครับ คุณอิงออกจะเป็นคนพูดน้อยเสียด้วยซ้ำ และน่าจะไม่ใช่คนอยากรู้อยากเห็นหรือถามซอกแซกครับ จะมีก็แต่...” ครั้งนี้คนที่ทำเหมือนไม่สนใจ เงยหน้าขึ้นมองเลขาตัวเองที่พูดค้างไว้ คิ้วเข้มเลิกขึ้นเป็นเชิงถาม สกลจึงพูดต่อ

“ก่อนที่ผมจะออกมาคุณอิงเธอถามครับ ว่าคุณท่านจะไปหาเธอเมื่อไหร่ ผมจึงแจ้งไปว่าวันนี้คุณท่านคงไม่สะดวกเพราะต้องอยู่รับแขกที่จะมาร่วมงานวันเกิด หากคุณท่านจะเข้าไปหา ผมจะโทรแจ้งล่วงหน้า” เขมยกมือไล่ให้สกลออกไปเมื่อได้ยินสิ่งที่ลูกน้องเอ่ยออกมา ก้มลงสนใจงานในไอแพดต่อไป ไม่เอ่ยคำพูดใดออกมาอีก

จ๊ะเอ๋....สวัสดีวันสุดท้ายของปี 64 นะคะ

สิ่งไมีดีใดๆ ขอให้ทิ้งไว้ในปีนี้ เเละเริ่มปีใหม่ด้วยความสุขกายสบายใจ ร่ำรวยเงินทอง ร่างกายแข็งแรงไร้โรคภัย แล้วเจอกันอีกทีปีหน้านะคะ (พรุ่งนี้อะนะ พูดเหมือนไกล555)

บ๊ายบายปีเก่า ต้อนรับปีใหม่จ้ารีดทุกท่าน