Epilogue
Noong ako ay Beinte Tres Anios, nagbago ang buhay ko.
Habang naglalakad ako sa park kasama ang mga anak ko habang inaantay naming tumawag ang kanilang nanay para sunduin ay nakikita ko ang mga panahong pinagsamahan naming dalawa ni Yumi.
Dito sa park na ito muntik naglaho ang lahat na parang bula. Dito sa park na ito ako tuluyang nabigo sa huli kong pag-ibig pero sa huli ay nanumbalik at siya na ngayon ang dahilan kung bakit patuloy akong lumalaban sa hamon ng buhay.
Sa edad na beinte tres ay napakarami ko nang pinagdaanang hirap. Dito ako natuto. Natutong lumaban, bumangon, magmahal, magpatawad at maging determinado sa buhay na kahit hindi ako mayaman at salat sa pagmamahal ng magulang ay makararating pa rin ako sa gusto kong puntahan at makukuha ko ang bagay na minimithi ko
