17
เช้าวันต่อมา
คนร่างสูงตื่นขึ้นมาในตอนเช้า สายตาที่ค่อยๆ เปิดขึ้นมามองไปรอบๆ ที่คิดว่าจะมีคนนอนอยู่ข้างๆ คนที่เขากอดไว้แน่นเมื่อคืน แต่ทั้งเตียงกลับว่างเปล่า ไม่มีแม้แต่เสื้อผ้าของเธอเพียงชิ้นเดียวเลย
“ซิ๊ดด” เขาสะบัดหัวไปมาเพราะรู้สึกปวดหนึบ คงเพราะเมื่อคืนดื่มมากไปแถมยังต้องนอนดึกอีก
เขาเลื่อนสายตาไปมองนาฬิกาที่ติดกับผนัง นี่มันก็สิบโมงกว่าแล้วถ้าหนีกลับบ้านก่อนทำไมถึงยังไม่ยอมมาทำงาน เขาขมวดคิ้วยุ่งๆ แล้วลุกขึ้นจากเตียงไปหยิบผ้าเช็ดตัวสีขาว ก่อนจะเข้าไปอาบน้ำด้วยความรีบร้อน
หรือเธอกำลังจะหนีหน้าเขาเพราะเรื่องเมื่อคืนนี้
ยี่สิบนาทีต่อมา
“อ้าวไฟท์ตื่นแล้วเหรอลูก หิวมั้ยไปกินข้าวเถอะ” แม่พูดขึ้นด้วยสีหน้ายิ้มแย้มแต่อีกคนไม่ได้ยิ้มตาม
“ยัยนั่นล่ะ” เขาถามคนตรงหน้าด้วยความสงสัย
“หืม ใครเหรอ อ้อ หนูฟ้าเหรอ วันนี้เธอโทรมาบอกแม่ว่าขอลาเพราะพ่อของเธอไม่สบาย มีอะไรหรือเปล่าไฟท์ หรือว่าล
