Kabanata 34
Hanggang sa paglapag ng eroplanong sinasakyan namin sa Maynila, hindi pa rin maalis sa isip ko kung sino ang maaaring nag-donate sa akin ng mga cornea. Simula nang sabihin ni nanay ang magandang balita na 'yon, agad rin kaming ipinasundo ni Ma'am Cheska sa probinsya sa isang tauhan nila.
Sa totoo lang ay nawalan na ako ng pag-asa pagdating sa bagay na ito. I never hope that I would be one of those blinds who will have the chance to see the light again. Hindi na ako umasa dahil natatakot akong ma-dismaya sa huli. But Ma'am Cheska kept her promise.
"Dito po tayo sa itim na kotse sasakay. Didiretso na po tayo sa mansyon ng mga Monasterio." dinig kong wika ng lalaking sumundo sa amin.
Umahon ang kaba sa dibdib ko. Kung doon kami didiretso, maaaring naroon si Dashiel. Magkukru
