IKA-SYAM NA UTOS

8:00 AM in the morning. "ILANG araw na?" May pagkabigla at nahahaluan ng masayang boses ang narinig ni Nat sa kabilang linya. Sobrang tinatamad siya ngayong araw. Ayaw niyang tumayo sa pagkakahiga. Hindi niya alam kung napagod lang ba talaga siya kagabi sa trabaho o parating lang talaga ang regla niya. Ganoon naman talaga siya sa tuwing palapit na ang kaniyang buwanang araw, daig pa niya ang paralitiko. Halos ayaw na niyang umalis sa kama o magtrabaho pa. "Isang araw pa lang naman, Perl." matamlay niyang sagot sa kaibigan. "Sssh... Hindi kaya buntis ka, girl?" "I wish! Pero malabo, nanakit kasi balakang ko at suso ko. Signed 'yun na paparating na ang regla ko." Paliwanag niya rito. Mag-aanim na buwan na rin silang kasal ni Loren pero hanggang ngayon ay hindi pa rin siya nabibiyayaan. Hindi tulad ng iba nilang kaibigan sa Germany na halos sa tuwing ikakasal ay may laman na ang matres. Nakaramdam siya ng pagkainggit sa mga ito ng maalala ang mga dinaluhan nilang engagement party kasama ang kaniyang asawa. Para na rin kasi iyong gender reveal sa mga magiging anak ng mga ito. "Baka naman kasi pagod din si Loren? Bakit kasi hindi muna kayo mag leave sa trabaho? Simula ng ikasal kayo apat na araw lang yata ang honeymoon n'yo at nagtrabaho na kayo ulit. Subukan n'yo ulit kayang maghoneymooon?" suhesyon nito. Tama naman ito. Simula ng ikasal sila nito ay nagkikita na lamang sila ni Loren sa gabi. Aalis sila ng maaga sa bahay at uuwi ng gabi sa bahay ng magkasabay. Minsan nga ay hinahating gabi na ito sa trabaho dahil may mataas itong katungkulan at pag hindi naman ito busy ay siya naman ang nale-late ng pag-uwi. Nangyayare pa ngang nagagawa nilang hindi na sila nagkakasabay kumain ng hapunan. Aminado siyang minsan nga ay hindi na nila naasikaso ang isa't isa na halos telephono na lang sila nag-uusap nito. Lilipas ang isang linggo o dalawang linggo ay walang namamagitan sa kanila ng asawa niya. Pero ramdam na ramdam niyang mahal na mahal siya ni Loren dahil iyon ang pangako nito. "Alam mo naman sobrang busy no'n. Saka, hindi papayag ang boss ko." malumanay na bulalas niya. "Gustong magkaaanak pero ayaw lumiban sa trabaho." saka malakas na pumalatak si Perl, "Alam mo kulang lang sa libog 'yan, girl. Kami nga ni Rem, mag dadalawang taon na pero heto butete na naman ako." Isa rin ito sa ikinaiinggit niya rito dahil wala pa ngang isang taon ang anak ng kaibigan niya ay buntis na naman ito. "E, anong gagawin ko nga kung ayaw ako malamnam?" Maikling paliwanag niya. "Try mo kayang umibabaw." saka malakas na humagalpak ito sa kabilang linya. "Ang bastos mo!" pinipigilang matawa sa kabilang linya. "Hoy! Hindi ka na dalaga para hindi pag-usapan 'yan, no! Natural na lang 'yan sa mag-asawa! Ako nga gumigiling pa sa ibabaw ng asawa ko." Lakas loob na kuwento nito. "Change topic na nga tayo, Perl!" naiiling na usal niya. "Bakit hindi mo ba ginagawa na kainin siya? Pak! Paborito ng mga lalaki 'yan! Kundi tumirik ang mga mata ng aswa mo." "Ewan ko sa'yo!" Padabog at natatawa na niyang sagot kay Perl dahil sa totoo lang hindi niya iyon ginawa kay Loren. "Sus! Tuturuan kita para ganahan 'yang asawa mo kahit pagod." "Hays! Perl! Hindi na kailangan!" nawiwirduhan na suway niya. Sa totoo lang si Loren na yata ang lalaking walang kahilig -hilig pag abot doon. Aminado siyang minsan gusto na rin niyang mag first move at walang masama doon dahil mag-asawa naman sila pero sa tuwing binabalak niya ay nakita na niyang naghihikab na ito. "Ibig sabihin ginagawa mo? So, aminin gusto mo rin 'yung pagkain niya sa'yo." May halong kilig na tanong nito sa boses hindi maitatangging ginaganahan sa usapan nila. "Anong kinakain?" nakakunot kilay na wika niya. "Yung pokengkeng mo! Para kang Virgin!" May halong bulyaw nito. Madiin siyang napapikit na may biglang pumasok sa isipan niya. Ilan taon din niyang pilit winawaksi sa isipan iyon. Binabaon sa utak na h'wag ng maalala pa. Ayaw na niyang maalala lahat ng bagay na iyon! Bigla siya tumayo sa pagkakahiga at mabilis na nagpaalam sa kaibigan. Nagtungo siya sa cabinet kung nasaan ang pain reliever niya. Lalagyan na lamang niya ang balakang ng cream kesa pag-usapan ang bagay na ayaw na niyang maalala. "Napikon naman 'to kaagad." "Hindi naman Perl. May gagawin lang kasi ako. Tatawagan na lang kita pag may time na ako, okay?" "Sige, bye." Saka namatay ang linya. Napahaplos siya sa kaniyang tiyan. May bata na kaya sa sinapupunan niya? One day pa lamang siyang delay. Mabubuntis na kaya siya kahit sa anim na buwan nilang kasal ni Loren ay bilang na bilang kung ilan beses ba sila nitong may namamagitan sa kanilang mag-asawa. Nagbalik kama ulit siya at dahang ipinikit ang kaniyang mga mata. Imbes na si Loren ang maaninag niya ay isang lalaki ang nakahubad at papalapit sa kaniya. Naniningkit ang mga mata nito at puno ng pagnanasa ang nababasa niya sa mga mata nito. Namalayan na lamang niyang nasa pang ibaba na lamang niya at nilalantakan ang maselan niyang bagay dahilan para mawala siya sa kaniyang katinuan. Hindi niya mapigilang mapasabunot sa maikling buhok nito na pilit niyang makuha dahil sa kaiklian. Ramdam niya ang mahabang dila nito na pilit ipinapasok sa kalooban ng maliit niyang butas. Dalang-dala siya sa bilis ng dila nito na tulong para mapunta siya sa kalangitan. Sobrang galing nito sa paglilinis gamit ang malapad nito dila dahilan para mapaungol siya sa sensasyon na nagbibigay ligaya sa buo niyang pagkatao. Nakita niya ang lalaki na tumayo ng makitang punong puno ng kaligayahan ang mga mata niya. Hindi maitatangging pinapangarap ng mga kababaihan ang nasa harapan niya ngayon. Isang baston na lalagpas sa isang dangkal at handang paluin siya at saktan. Sasaktan siya ng isang masarap na hindi niya kayang kalimutan oras na ipasok iyon sa kaniyang kaloob-looban. Sa haba at taba no'n alam niyang makakalimutan niya ang kaniyang pangalan. "Ugh..." "Ugh..." "Ugh... Paulit-ulit na ungol niya. Isang malakas na sampal ang nagpamulat sa kaniyang mga mata. Bumungad sa magkabila niyang mga mata ang mukhang sobrang nag-aalala. "Are you okay, honey?" Ani Loren na walang kakurap-kurap sa kaniya. Hindi niya namalayang nakatulog na pala siya. Pinikit-pikit muna niya ang mga mata bago sumagot sa asawa. "O-oo, okay lang ako. Kanina ka pa?" "Kararating ko lang, kaso pagpasok ko sa loob narinig kitang umuungol. Really? You okay, honey? Masama ba pakiramdam mo? Kanina pa ako tumatawag sa phone mo walang sumasagot. Tumawag din ako sa office pero ang sabi ni Dina ay hindi ka daw pumasok." Nagtaas baba ang dibdib niya at saka tumango. To be continued... Authors note. Hello! Muling nagbabalik ako sa pagsusulat na sana ay abangan at kahiligan pa rin ninyo ang mga imahinasyon na ibabahagi ko sa inyo. Wala itong kontrata sa kahit na anong application. Kaya, libre ninyong mababasa sa Dreame, Yugto at Wattpad. Drop your comments and vote. —Bhec ❤️