พริมามองตามรถคิมหันต์ที่ขับออกไปจากตัวคอนโด ก่อนถอนหายใจออกมาในใจคิดว่าชายหนุ่มต้องโกธรจริงจังแน่นอน จะง้อวิธีไหนล่ะทีนี้
“น่าจะโกรธจริงๆ แหละ” พริมาถอนหายใจออกมาเล็กน้อยก่อนหารถเพื่อที่จะไปมหาลัย
และเมื่อหญิงสาวเดินทางมาถึงมหาวิทยาลัยแล้วพริมาก็ยังคงทำตัวเหมือนปกติ ทั้งๆ ที่ ภายในใจของเธอได้คิดเรื่องของคิมหันต์อยู่วนซ้ำไปมา
“เป็นอะไรไปพริมา เราเห็นเหม่อตั้งนานแล้วนะ” ใบเฟิร์นเอ่ยถามพริมาออกมา เพราะเธอเห็นว่าพริมาเอาแต่นั่งเงียบไม่พูดไม่จาอยู่นานแล้ว แถมยังมีท่าทีเหม่อลอยอย่างเห็น
ได้ชัด
“เปล่าเราไม่ได้เป็นอะไร แล้วนี้มาร์คไปไหนเหรอ” พริมามองหามาร์คที่จะมานั่งเป็นประจำแต่กลับไม่เจอจึงอดเอ่ยถามออกมาไม่ได้
“น่าจะไปกับเพื่อน นี่เราถามอะไรหน่อยสิ”
“ว่า” พริมามองใบหน้าของพริมาอย่างสงสัย
“พริมไม่รู้จริงเหรอว่ามาร์คมานั่งกับพวกเราทุกวันเนี่ย มันชอบเธออ่ะ” ใบเฟิร์นเอ่ยพร้อมมองใบหน้าของ
