1 อาทิตย์ต่อมา
หลังจากหนีหลาน ๆ ไปเที่ยวญี่ปุ่นกันสองต่อสองจนอิ่มหนำสำราญ เพลิงพิษก็ต้องกลับมาทำงานเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือ งานเยอะกว่าเดิม
“บอสครับ วันนี้มีนัดกินข้าวกับลูกค้านะครับ” เอกภพทำหน้าเป็นเลขาแทนภารดาที่กลับไปพักผ่อนที่บ้าน หลังจากบ่นว่าเหมือนจะเป็นไข้
“อือ ภารดากลับแล้วยัง” เสียงทุ้มถาม กลัวว่าภารดาจะดื้อไม่ยอมกลับบ้าน
“ผมให้การ์ดไปส่งที่บ้านแล้วครับ”
“บ้านไหน บ้านกูหรือบ้านเมียกู”
“บ้านบอสสิครับ ขืนไปส่งที่บ้านคุณภา บอสได้ฆ่าผมตายพอดี”
“งั้นมึงไปเตรียมตัวกับเอกสารให้พร้อม วันนี้มึงต้องทำหน้าที่แทนภา เข้าใจไหม”
“เข้าใจครับ”
“ดีมาก ถ้ากูแต่งงานกับภาเมื่อไร จะเป็นเถ้าแก่ไปสู่ขอแม่สาวประชาสัมพันธ์ให้นะ กูเห็นนะว่ามึงแอบซุ่มมองเขาอยู่ แค่จีบหญิงยังไม่กล้าเลย ขายหน้าชะมัด”
“อ้าวบอส! ทำไมพูดแบบนี้ล่ะ ผมก็ตามจีบเหมือนกันนะ แต่รายนั้นไม่ยอมให้ผมเข้าใกล้ต่างหากล่ะ ไม่รู้เกลียด
