พอแม่เดือนบอกว่าหายเมื่อยแล้ว ทองแท่งก็ลงมานั่งข้างแม่เดือน รอกระทั่งแม่เดือนลุกขึ้นนั่งมองหน้าเขา
ทองแท่งยิ้มกว้าง รีบทวงสัญญาอีกครั้งเพราะกลัวแม่เดือนจะลืม
"พรุ่งนี้แม่เดือน อย่าลืมเลี้ยงก๋วยเตี๋ยวแท่งนะครับ"
"ไม่ลืมค่ะ แต่ก๋วยเตี๋ยวป้าเขียวชามใหญ่นะ ทองแท่งตัวเล็กนิดเดียว จะกินหมดเหรอ"
"หมดสิครับ ถึงแท่งจะตัวเล็กแต่พุงใหญ่นะ"
เด็กชายพูดพร้อมกับดึงชายเสื้อยืดขึ้นโชว์พุง
"โอ้โห ! พุงใหญ่จริง ๆ ด้วย"
เหนือเดือนว่าพลางยื่นมือไปขยุ้มพุงเด็กน้อยเบา ๆ ทองแท่งจั๊กจี้จึงขยับตัวยุกยิกและหัวเราะ เหนือเดือนยิ้มพราว เธอหยอกเย้าทองแท่ง ด้วยการใช้มือขยุ้มไปตามเนื้อตัวของเด็กน้อยเบา ๆ ทองแท่งจึงทิ้งตัวลงนอนดิ้นยุกยิก แล้วหัวเราะลั่น
แม่เดือนกลัวว่าทองแท่งจะหายใจไม่ทัน เธอจึงหยอกล้อเพียงแค่เล็กน้อยแล้วหยุด แต่เด็กน้อยกลับตบพุง และบอกให้แม่เดือนขยุ้มพุงเขาอีก เหนือเดือนหัวเราะเอ็นดู เธอขยุ้มพุง
