เหนือเดือนหันมองตากับยาย ท่านทั้งสองยิ้มอบอุ่นให้เธอ ยายนิ่มจับมือหลานสาวมากุมไว้ ยิ้มกว้างแล้วบอกว่า
“เดือน…เราคุยเรื่องนี้กันไปเมื่อวานแล้วนะ ความสุขของตากับยายก็คือ การได้เห็นหลานสาวคนนี้มีความสุข แต่งหรือไม่แต่งก็บอกเขาไป คนรอมันทรมาน ใจกระวนกระวาย ก้นนั่งไม่ติดแคร่แล้วนั่น”
ยายนิ่มว่ายิ้ม ๆ แล้วพยักพเยิดให้หลานสาวมองไปทางกำนันทองแท้ที่จ้องมองเธออยู่
เหนือเดือนมองหน้าตากับยาย อะไร ๆ ก็ดูเหมือนจะรวดเร็วปรู๊ดปร๊าดไปหมด จริง ๆ เธอก็อยากทอดเวลาให้ยาวนานออกไปอีกนิด ศึกษาดูใจกันอีกสักหน่อย แต่จากการนอนแนบชิดกกกอดกันเมื่อคืนแล้ว เธอว่า แต่งกันไปเลยจะดีกว่า เพราะไม่งั้น เขาอาจจะจับเธอกินก่อนวันวิวาห์ก็ได้ ก็เมื่อคืนตอนที่เธอแกล้งหลับ แล้วเขาขยับแนบชิดยิ่งขึ้น ไอ้นั่นของเขาจี้ก้นเธอทั้งคืนเลย ดีแค่ไหนแล้วที่เขายับยั้งชั่งใจ ไม่จับเธอกดแล้วแทงยับ และนี่แหละที่เป็นสาเหตุทำให้เธอนอนตื่นสาย เพรา
