ภารกิจในชีวิตก่อนสู้ไม่ได้กับความโหดร้ายตรงหน้าของนาง แม้จินเยว่จะหวาดกลัวแต่นางก็มิอาจถอย มีดสั้นในมือส่งเข้าจุดตายคนแล้วคนเล่า ตัวนางก็ได้รับแผลเช่นเดียวกัน
ต่อให้บาดเจ็บมีเลือดไหลหลายแผล แต่จินเยว่ก็ยังเข้าต่อสู้โดยไม่ยอมถอย คนของอันอ๋องที่ฮึกเหิมในตอนแรกเพราะตนมีกำลังคนมากกว่า กลายเป็นฝีมือด้อยกว่ามากจึงสู้ไปถอยไป จนคนเหลือในมือเพียงไม่กี่สิบคน หัวหน้าที่นำกองกำลังเข้าบุกเห็นสู้ไปก็ตายเปล่าจึงได้ล่าถอยรักษาชีวิตไว้ กลับไปรายงานนายของตน
เมื่อการต่อสู้สิ้นสุดลง จินเยว่ก็แทบจะยืนไม่ไหว นางมิได้ให้คนของนางไล่ตามคนที่เหลือไป เพียงรักษาชีวิตไว้ได้ย่อมดีกว่า เมื่อเก็บกวาดเรียบร้อยจึงได้รู้ว่านางเสียคนของบิดาและจ้าวตงหยางไปเพียงสิบสองคนเท่านั้น
จินเยว่สั่งให้คนของบิดาและจ้าวตงหยางปิดเรื่องนี้ไว้ก่อนไม่ต้องรายงานไปที่ผู้เป็นนาย มิเช่นนั้นทางเมืองหลวงคงได้พะวงถึงคนที่เจียงชาง
พ่อบ้านเสวี่ย
