เฮียเสือนั่งเฝ้าอยู่ข้างเตียงเจินไม่ห่าง เขาคอยกุมมือบางไว้ระหว่างรอให้เธอรู้สึกตัว มวลความรู้สึกตื้นตันก็พลันตีขึ้นมาที่กลางอก กับการที่เขาจะได้เป็นพ่อคนครั้งแรกในชีวิต ลูกตัวน้อยที่อยู่ในท้องของคนตัวเล็ก.. ขณะที่ในหัวชายหนุ่มกำลังคิดวางแผนถึงอนาคต เสียงริงโทนมือถือก็ดังฉุดดึงความสนใจขึ้นมาเสียก่อน ทว่าเมื่อได้เห็นชื่อของเบอร์โทรเข้า เฮียเสือก็ถึงกับลอบถอนหายใจทิ้งเฮือกใหญ่ คิ้วเข้มพลันขมวดเข้าหากันอย่างไม่สบอารมณ์ทันที ครั้นกดตัดสายปลายทางก็โทรเข้ามาอีก พอจะปล่อยให้สายตัดไปเอง ก็กลัวจะรบกวนคนที่ยังหลับตาพริ้มอยู่บนเตียง ต่อให้บล็อกเบอร์เธอคงหาวิธีติดต่อมาอีกอยู่ดี “ฮัลโหล” โทนเสียงแข็งกร้าวกรอกลงไปตามสาย ในแววตาว่างเปล่าดูเย็นชาไร้ซึ่งอารมณ์ร่วม ปลายทางนิ่งเงียบไปชั่วอึดใจ ก่อนจะยอมเปิดปากพูดสักที ( กว่าจะยอมรับสายยาหยีนะเสือ.. ) “บอกแล้วไงว่าอย่าติดต่อมาอีก” ( เสือ.. ฮึก ยาหยี