When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
ทันทีที่เสียงทุ้มดังพร้อมเสียงเท้าหนักที่รีบสาวเท้าเดินเข้ามา สองคนที่ยืนอยู่หันไปมองตามเสียง โดยเคลวินยังคงเดินตรงเข้าไปจ้องเข้าที่ดวงตาเฉี่ยวของนักแสดงสาวรวมถึงดวงตาคมของเพื่อนตัวเองนิ่งท่าทีมีความไม่พอใจชัดเจน มิรันดาที่ได้สติจึงรีบผละมือสวยออกจากมือหนาของโจชัว "เอ่อ...คือว่า..." ไม่รอให้นางร้ายหน้าสวยเป็นคนอธิบายด้วยน้ำเสียงอึกอัก "มิรันดาจะถูกมีดบาดตอนหั่นไส้กรอก กูเลยจะช่วยหั่นแทน" "มันเป็นหน้าที่ของมึงหรือไง" มาเฟียลูกครึ่งถาม "มันไม่ใช่หน้าที่ของกู แต่ก็ไม่ใช่หน้าที่ของมิรันดาเหมือนกัน" โจชัวตอบกลับเสียงนิ่ง ซึ่งคำพูดของเขายิ่งสร้างความหัวเสียให้กับคนที่มาใหม่ "ทำไม อยากเคลมต่อกูนักเหรอ?" "..." โจชัวก็นิ่งไปอย่างรู้นิสัยคนเป็นเพื่อน มิรันดาที่ยืนอยู่จึงตัดสินใจเอ่ย "พอเถอะค่ะ มันเป็นความผิดของรันเอง..." ว่าแล้ว เจ้าของใบหน้าสวยก็หันไปพูดกับเพื่อนสนิทของมาเฟียเอาแต่ใจ "...เ