14
สามีแปลกหน้า
ปากร้อนถอนออกพร้อมความชุ่มฉ่ำที่เติมเต็มเรียวปากของกันและกัน แก้วมุกดาหอบหายใจถี่ เขาปล้นจูบเธอนานนับนาทีและไม่ได้เริ่มด้วยความอ่อนโยน พันแสงราวกับใส่ทุกความรู้สึกลงไปในรสจูบ ทั้งคิดถึงโหยหาและตีตราความเป็นเจ้าของให้ชัดเจน ดวงตาลุ่มลึกปนหวานซึ้งกำลังตรึงเธอให้ผสานสบอย่างผละหนีไปไหนไม่ได้
ความรักของเขามันมากมายจนทะลักทลายออกมาทางแววตา ชนิดที่แม้พยายามใช้อคติกำบังก็ยังประจักษ์อย่างชัดเจน… และหัวใจเธอก็ดันเต้นแรงกับคำพร่ำบอกรักของสามีแปลกหน้าเสียด้วยสิ
“พี่คิดถึงมุก รู้ไหมว่าพี่ดีใจแค่ไหนที่เราได้เจอกันอีกครั้ง ตั้งแต่ที่มุกจากไปพี่ก็ไม่ปรารถนาอะไรอีกเลย มีชีวิตอยู่ไปวันๆ แค่รอวันได้เจอน้องเท่านั้น”
“สำหรับฉันคุณหายจากความทรงจำไปหมดแล้ว ฉันไม่มีคุณเหลืออยู่ในนี้แล้ว” แก้วมุกดาจิ้มนิ้วบนขมับของตนขณะที่ร่างกายยังแนบชิดกับคนตัวสูง
“ไม่เหลือในสมอง แต่อาจเหลืออยู่ในใจ ลองเ
