17 ความจริงมันโหดร้าย การเปลี่ยนไทม์โซนคนละทวีปเลยเป็นเหตุให้แก้วมุกดาหลับสนิทตลอดคืน อีกทั้งยังตื่นสายจนเกือบเก้าโมงเช้า พอลืมตาขึ้นแก้วมุกดาก็เห็นเพียงห้องว่างเปล่าที่ไร้เงาคนดื้อด้าน “สงสัยคงกลับไปแล้ว” แก้วมุกดาโล่งใจที่เขาไม่อยู่แล้ว จึงเข้าไปจัดการตัวเองในห้องน้ำ จากนั้นก็เดินลงไปที่ชั้นล่างตั้งใจจะไปเดินเล่นในสวนให้สดชื่นเสียหน่อย ทว่าทันทีที่ก้าวขาลงบันไดขั้นสุดท้ายและหูสดับเสียงข้าวของที่ดังมาจากในครัว หัวใจแก้วมุกดาก็ร้อนฉ่าทันที คนบ้าช่างตื๊อยังไม่ไปไหน “บ้านช่องไม่คิดกลับเลยเหรอคะ” แก้วมุกดายังอยู่ในชุดนอน แต่ล้างหน้าแปรงฟันแล้วเรียบร้อย ร่างระหงยืนกอดอกพิงกรอบประตูห้องครัว สามีแปลกหน้าเหลียวมายิ้มหวานพร้อมประคองถ้วยอาหารออกมาจากไมโครเวฟ “มอนิ่งครับคนสวย หลับสนิทดีไหม ต้องดีแน่ล่ะเพราะเมื่อคืนพี่แอบกอดเราตั้งนานยังไม่รู้สึกตัวเลย” “นั่นไง! แอบขึ้นมานอนบนเตียงจริงด้วย