18.00 น.
ภายในร้านอาหารชั้นบนสุดของโรงแรมหกดาว ตอนนี้อาหารหน้าตาน่ารับประทานก็มาเสิร์ฟบนโต๊ะเรียบร้อยแล้ว ดารินและภูวินก็เริ่มลงมือทานเมื่อเย็นกันทันที ทั้งสองพูดคุยกันเรื่อยเปื่อย บทสนทนาระหว่างเราไหลลื่นอย่างไม่น่าเชื่อ ดารินยิ้มกว้างยามที่ฟังภูวินเล่าเรื่องต่าง ๆ หญิงสาวคิดในใจว่าพระรองโคตรจะแสนดี ถึงว่านักอ่านนิยายเรื่องนี้ถึงเชียร์พระรองให้คู่กับนางเอกเหลือเกิน เพราะอย่างนี้เอง แต่โทษที พระเอกสิ ที่ต้องคู่กับนางเอก
ส่วนพระรอง นางร้ายอย่างเธอจะเก็บเอาไว้เอง หึหึ
คนตัวเล็กคิดบ้าบออยู่ในใจก็หุบยิ้มไม่ได้ อาหารตรงหน้าก็อร่อยไปซะทุกอย่าง บรรยากาศก็ดี...ดีไปหมดเลย
แต่จะดีกว่านี้ถ้าไม่เกิดเรื่องไม่คาดฝันตรงหน้า
ชายหญิงคู่หนึ่งมายืนอยู่หน้าโต๊ะของเธอและภูวิน ทั้งคู่เงยหน้ามองก็พบว่าเป็น...
“วา”
และผู้ชายตัวใหญ่ที่ยืนข้างวาววาคือตรีศูล
อีกฝ่ายหลุบสายตามองเธอที่เบิกตากว้างเท่าไข่ห่าน ดา
