08.50 น.
ไม่ควรเลย
นางร้ายไม่ควรได้เสียกับพระเอก!
ถ้านักอ่านรู้ นักเขียนอย่างเธอจะต้องถูกสาปส่งเจ็ดชั่วโคตร ไม่ได้เกิดในวงการนี้อีกต่อไป ไม่มีทางที่นักอ่านที่น่ารักจะให้อภัย แต่ทุกอย่างมันเกิดขึ้นแล้ว และเธอก็ไม่สามารถย้อนเวลากลับไปได้
ได้แต่นั่งขยำเส้นผมของตัวเองอยู่แบบนี้
แสงแดดส่องผ่านหน้าต่างบ่งบอกว่าเป็นเวลาเช้าแล้ว กว่าฤทธิ์ของสมุนไพรจะหมดก็เล่นเอาเกือบสว่าง ตอนนี้หญิงสาวนั่งกุมศีรษะตัวเองอยู่บนเตียงนอนโดยมีผ้าห่มปกปิดร่างกายที่ยังเปลือยเปล่า ทว่าคนข้างกายที่ควรจะนอนอยู่ข้าง ๆ ตอนนี้กลับไร้วี่แวว ดารินไม่รู้ว่าตรีศูลตื่นตั้งแต่ตอนไหน และเขาหายไปไหน เธอถอนหายใจ ทำท่าจะเอาผ้าห่มห่อร่างกายและเข้าห้องน้ำ จู่ ๆ ประตูห้องก็ถูกเปิดออกจากคนด้านนอก
ปรากฏร่างสูงของเจ้าของห้องเดินเข้ามา ใบหน้าราบเรียบของเขาไม่แสดงออกว่ารู้สึกยังไง ราวกับเรื่องเมื่อคืนไม่เคยเกิดขึ้น อีกฝ่ายเดินดุ่ม ๆ มาหา
