Ep 15 เวลาที่ชอบ
"พ่อ...พ่อใครอ่ะ"
"..."
ใบหน้าหวานของเพ้ยเพ้ยพยักพเยิดไปด้านหลังของจิน้อย เธอหันหลังกลับไปมองก็พบกับร่างสูงในชุดเสื้อยืดกางเกงยีนตัวซีด กลิ่นน้ำหอมของเขาที่หอมจนน่าเจ็บใจ เพราะน้ำหอมของเธอซื้อมาตั้งแพงยังไม่หอมเท่า ตอนแรกก็ว่าได้กลิ่นแต่ก็คิดว่าเป็นคนอื่นเดินผ่านเลยไม่ได้สนใจ แต่ตอนนี้คนที่ยืนก้มลงมองเธอทำให้คำว่าสนใจยังน้อยไป
"พี่ทิมมี่"
"..."
จิน้อยลุกพรวดขึ้นยืนแต่ระยะมันประชิดเกินไปตัวของเธอเลยเอนไปด้านข้างจนเกือบล้ม ดิสนี่ย์กำลังยื่นมือไปจับแต่ก็ช้ากว่าทิมมี่ เขาเอามือคว้าร่างของจิไว้ได้ก่อน มันไม่ได้เหมือนในซีรี่ย์ที่นางเอกล้มแล้วพระเอกช่วยดึงจนตัวเข้ามาแนบชิดจนลมหายใจรดหน้า ทิมมี่แค่ช่วยไม่ให้จิล้มก็เท่านั้น
"ว่าง?"
"จิเหรอ...ค่ะ"
"ไปกับฉัน"
"เอ๋..."
"หูตึง?"
"โอ๊ะ...สั่งอีกแหละ" [ งุบงิบ ]
3 ที่เหลือยกมือลาเพื่อนตัวน้อยที่หน้าตาไม่ค่อยจะสู้ดีนัก หลั
