เดิมพันรักกับมาเฟียร้าย

Ep 2 ใช้เงินสักหน่อย

Ep 2 ใช้เงินสักหน่อย

BDS หรือ บัณฑิตศาสตร์วิทยาลัย ก่อตั้งในปีที่ดอนเพาโลคนพ่อย้ายครอบครัวมาที่ประเทศไทย และผู้บริหารของ BDS ก็เป็นคนของแก๊งโดซาแต่ถูกเลือกเฉพาะคนที่มีความรู้ ความสามารถเฉพาะทางและก็ยังคัดคนไทยในยุคนั้นเข้ามาทำงานด้วย เมื่อเวลาผ่านไปนานวัน BDS เป็นเหมือนมหาลัยที่มีแต่พวกหัวกะทิ กว่าครึ่งเป็นพวกคนมีเงินเป็นพวกเศรษฐีเก่าไม่ใช่พวกเงินสีเทา เพราะจุดประสงค์ของการสร้างที่นี่ขึ้นมาเพื่อให้ลูกหลานหรือทายาทของสมุนระดับสูงได้เข้าเรียน ถ้ารับเอาพวกนักเลงไร้สกุลเข้ามาด้วยคงจะดูแลลำบาก ทิมมี่ไม่ได้เป็นแค่ลูกเจ้าของมหาลัยแต่เขายังมีคุณสมบัติอื่นแบบไร้ที่ติมาด้วย รูปหล่อ พ่อรวย และฉลาด แต่เขาไม่ใช่คนบ้าอำนาจและไม่เคยใช้เส้นสายในการทำเรื่องอะไรนอกลู่นอกทาง อาจเพราะตอนนั้นพี่ชายทั้งสองยังอยู่ เขาเลยไม่ต้องเข้ามาวุ่นวายกับเรื่องของแก๊งโดกันและกันมากนัก แต่ตอนนี้ทุกอย่างเปลี่ยนไปหมดแล้ว เขาขึ้นมาในจุดสูงสุดกว่าพี่ชายและไม่มีใครกักขา หลังจากเกิดเรื่องที่ทำให้หลายแก๊งเกือบจะสูญหายไปจากโลกของมาเฟีย

"วันนี้นายต้องเข้าไปร่วมพิธีรับประกาศของมหาลัยช่วงบ่ายครับ"

"ทำเหมือนพวกแกไม่ต้องเข้า"

"เผื่อนายไม่อยาก"

"เข้าสักหน่อยปีหน้าก็ไม่เข้าแล้ว"

นีโรเป็นคนที่คอยดูแลตารางงานและตารางเรียนในรั้วมหาลัยให้ทิมมี่ แบล็กจัดการเรื่องงานอื่นภายในแก๊ง เชนจะเป็นคนที่ไม่พูดแต่รับปิดจบทุกภารกิจ ส่วนคีย์ก็จัดการเรื่องส่วนตัวตั้งแต่อาหารการกินและสิ่งที่ผู้เป็นนายต้องการ พวกเขาต้องทำงานด้วยกันไม่มีเรื่องไหนเป็นความลับแค่แบ่งงานให้ทำง่ายขึ้น แต่ก็พร้อมจะสลับหน้าที่ทันทีเมื่อจำเป็น ทั้ง 4 คนมีอายุมากกว่าทิมมี่ประมาณ 4-5 ปี ก็แปลงตัวเองเป็นเด็กมหาลัยเข้าเรียนกับทิมมี่มาตั้งแต่ปี 1 เพื่อความปลอดภัยของทิมมี่ ส่วนเพื่อนจริง ๆ ของเขามีอีกหลายคนแต่ที่คบหาได้อย่างสนิทใจได้มีเพียงแค่ 3 คนเท่านั้น ต้นกล้า โซ่ และ เจเจ สิ่งที่นำพาพวกเขามาเจอกันคือการเป็นลูกคนรวยที่ขาดแม่บังเกิดเกล้าเลี้ยงดู การพบเจอกันในวัยประถมบาดแผลใหญ่ภายในใจที่ไม่เคยมีใครได้ล่วงรู้ พวกเขาเยียวยากันและกันได้ดีจนเหมือนพี่น้องครอบครัวเดียวกัน

"วันนี้มีเด็กปี 1 มาให้ติดเข็ม 2 คน"

"น่ารักด้วย"

"หน้ามึงนี่โคตร..."

"เอ้าน่ารักจริง ๆ "

เป็นเจเจที่พูดชมเด็กใหม่อย่างออกรส โซ่ถึงกับส่ายหน้าให้ในความเจ้าชู้ของเจเจ หน้าตาหล่อขาวเป็นลูกเสี้ยวเกาหลีของเจเจจะให้เจ้าชู้ไปทั้งชาติก็คงไม่มีใครว่า ทั้ง 2 พูดคุยกันระหว่างเดินไปที่ห้องดำของคณะวิศวะ ห้องดำเป็นห้องส่วนตัวของพวกเขามีเพียงพวกเขากับคนสนิทของทิมมี่เท่านั้นที่จะสแกนม่านตาเข้าไปได้ แม้แต่อธิการบดีก็ยังไม่มีสิทธิ์ จะมีได้ยังไงก็อธิการบดียังต้องรับเงินเดือนจาก ดอน ทิโมธี หรือ ทิมมี่นี่ เมื่อเจเจกับโซ่เข้าห้องดำก็เจอทิมมี่กับคนสนิทนั่งรออยู่ก่อนแล้ว ขาดก็เพียงต้นกล้าที่ส่งข้อความเข้าในกลุ่มว่าติดธุระ

เสียงอื้ออึงของบรรดาตัวแทนนักศึกษาที่ไม่ต้องเอียงหูฟังก็รู้ว่าทุกคนกำลังพูดถึงกลุ่มร่างสูงที่เดินเข้ามาในหอประชุม คนสนิทกับเพื่อนสนิทจะนั่งที่เก้าอี้แถวที่สองรองจากทิมมี่กับอธิการบดีและอาจารย์ ทิมมี่ไม่ได้สนใจที่ใครจะเป็นเด็กเรียนดีสอบเข้า BDS ได้คะแนนเต็ม 100 เขามาเพราะต้องมาก็แค่นั้น สาวน้อย 2 คนที่ขึ้นเวลาเพื่อติดเข็มอภิสิทธิ์ชนได้แก่ จิ สาวน้อยตัวจิ๋วหน้าตาไร้เครื่องสำอางจากคณะแพทย์ อีกคนเป็นสาวสวยขายาวเรียว ข้าวตูจากคณะนิติ

"รักแรกพบไหมล่ะมึงไอ้โซ่"

"เพ้อเจ้อ"

"ไม่เอากูเอานะ"

"ไร้สาระ"

พิธีการจบลงทิมมี่ลุกออกทันที แต่ก็ไม่เคยไม่ให้เกียรติผู้ใหญ่เพราะอย่างนั้นเขาถึงรอจนอธิการบดีมอบเข็มเสร็จและกล่าวจบงาน เขาก้มศีรษะให้คณะอาจารย์เป็นการบอกลา หางตาของทิมมี่ปรายตาไปทิ้งไว้กับสาวร่างจิ๋ว เธอเองก็ต้องผงะเมื่อสบตากับคนที่เธอแอบจ้องมองอยู่

"ชอบเหรอจิ"

"บะ บ้า ข้าวตูพูดอะไร"

"หยอกน่าแต่ชอบก็ไม่แปลกครบเครื่องออกปานนั้น"

"แล้วข้าวตูล่ะไม่ชอบเหรอ"

"ไม่อ่ะสยองเกินไปดูแขนตูสิขนลุกเลย"

"เวอร์เชียวแล้วจะกลับคณะหรือกลับบ้าน"

"บ้าน...จะกลับไปเปลี่ยนชุดคืนนี้ฉลองหน่อยได้ตังค์มาตั้งเยอะ จิไปกับตูสิจะได้เจอเพื่อนตูด้วย"

"จิชวนเพื่อนไปด้วยได้ไหม"

"ได้ดิ่"

"BDS ให้มาตั้งหมื่นหนึ่ง งั้นจิออกครึ่งหนึ่งเลยเลี้ยงเพื่อน ๆ"

"ตูก็ว่าจะเลี้ยงเหมือนกันงั้นเราหารกันเนอะ"

"อืม"

"น่ารักจริงจริ๊งจิน้อยของข้าวตู"

"งั้นเดี๋ยวตูส่งรายละเอียดมาให้จินะ กี่โมงที่ไหนยังไง"

"เจอกันจิน้อย"

สาวขาเรียวกับสาวร่างจิ๋วเหมือนจะเคมีตรงกันเพราะเจอกันวันสอบที่ BDS แล้วก็พบปะพูดคุยจนได้เป็นเพื่อนกันก่อนจะถึงวันเข้าเรียน พอวันประกาศผลว่าสอบติดทั้งคู่ก็ยิ่งกลายเป็นสนิทกันมากขึ้นกว่าเดิมเข้าไปอีก เหลือแค่เพื่อนในกลุ่มของแต่ละคนที่ยังไม่เคยเจอกันสักที พอข้าวตูออกปากชวนจิเลยไม่ลังเลที่จะไป

กลุ่มของจิมีเพื่อนผู้หญิงสนิทกันอีก 3 คน คือ ดิสนีย์ เพ้ยเพ้ย ยิปโซ ส่วนกลุ่มข้าวตูมี พู่กัน ชูครีม และพิชชี่ ทั้งหมดนัดกันที่หน้าคลับ Acqua ซึ่งเป็นคลับ EDM ที่ติดอันดับ 1 ใน 100 ของการจัดอันดับระบบโลก ทั้ง 8 ชีวิตเดินเข้าด้านในโซน VIP ที่ข้าวตูได้มาจากการที่พี่ชายจองให้บ้านรวยอย่างเดียวไม่ได้บางอย่างเส้นสายก็ต้องมี

"มองอะไรวะจ้องขนาดนั้น"

"ลูกค้า"

"ครับท่าน..."

"..."

"อย่าไปแหย่มันน่าไอ้เจเดี๋ยวโดนจับโยนลงไปข้างล่างหรอก"

"ได้นะแต่ขอตรงกลางวงสาว ๆ"

"นีโร"

"เฮ้ย...กูล้อเล่นพี่นีโรหยุด ๆ อย่าเพิ่งเดินมา"

เจเจที่สงสัยว่าทำไมทิมมี่มองไปที่โซน VIP อยู่หลายนาทีเลยเอ่ยปากถามและมองตามลงไป ด้านต้นกล้าก็ห้ามเจเจว่าอย่าเยอะเกิดทิมมี่ของขึ้นถึงเป็นเพื่อนก็อาจจะโดนเล่นได้ ทิมมี่ไม่ชอบให้คนพูดมากแต่กับเจเจยังคงเป็นข้อยกเว้นมาตั้งแต่เด็ก ๆ จนถึงตอนนี้ โซ่ก็ได้แต่หัวเราะตอนที่ทิมมี่เรียกชื่อนีโร ใครจะรู้เกิดห้ามไม่ทันนีโรรวบตัวโยนออกไปจริงจะทำยังไง

"ตรงนั้นคือไว้ทำอะไรเหรอไม่เห็นมีคนเยอะเหมือนโซนอื่น"

"อ๋อ...VVIP จ๊ะจิน้อยเป็นของเจ้าของคลับ หุ้นส่วน หรือแขกส่วนตัว"

จิตะโกนถามเพื่อน ๆ เป็นชูครีมที่เอ่ยปากตอบ โดยการโน้มตัวลงมาพูดที่ข้างหู ชูครีมชื่อเต็มที่พ่อแม่ตั้งให้คือ ชูชาติ ตอนนี้เป็นสุดสาวที่สูงยาวเข่าดียืนเฉย ๆ สาว ๆ อาจจะเรียกเขาว่าสุดหล่อได้ ภาพของทั้งคู่ที่กระซิบกระซาบกันแล้วหัวเราะสนุกสนานเรียกความสนใจจากใครบางคนได้เป็นอย่างดี