ที่สุดแล้วเธอก็แพ้ความรู้สึกของตัวเอง ร่องน้อยมีน้ำรักฉ่ำแฉะหลั่งไหลไม่หยุด แม้ว่าหมอหนามจะดูดกินน้ำหวานอย่างโหยหิว แต่ดูเหมือนยิ่งดูดมันยิ่งเพิ่มปริมาณการหลั่งไหล
“ หวานจังเลย ชอบใช่ไหมคะ น้ำแฉะไปหมด ไหลออกมาไม่หยุดเลย ” เสียงทุ้มพึมพำอย่างพอใจอยู่ที่เนินนูนสามเหลี่ยม ก่อนจะยกนิ้วหนึ่งขึ้นมาคลึงวนรอบปากถ้ำน้อย แล้วค่อยสอดเข้าไปทีละนิด ริมฝีปากหนาดูดติ่งเนื้อกระสันเป็นจังหวะอีกครั้ง
“ อ๊ะ ” เธอเผลอหลุดครางออกมาทั้งที่ว่าตนระวังอย่างที่สุด หมอหนามเร่งจังหวะดูดและเสือกไสนิ้วกลาง เข้าไป ดึงออกมา เสือกเข้าไป ทีละน้อยจนสุด แล้วจึงกระดิกนิ้วเร็ว ๆ คลึงเคล้าจีสปอตด้านใน ร่างบอบบางดิ้นทุรนทุรายราวทรมานเหลือเกิน
“ อ๊า พี่หมอ ไม่ไหวค่ะ ไม่ไหว ” ในที่สุดเธอก็พ่ายแพ้ความรู้สึกที่มันพุ่งสูงอยู่ภายใน ฝืนต่อไปไม่ไหว ได้แต่ปลดปล่อยอารมณ์ที่มันร่ำร้องให้
