หมอหนามว่าก่อนนั่งนิ่ง ใบหน้าหล่อเหลานั้นตึงเครียดเหลือเกิน
“ มึงก็ง้อไปเรื่อยดิวะ เดี๋ยววันหนึ่งเธอก็ใจอ่อน ”
“ แต่นี่มันเดือนกว่าแล้วนะโว้ย ยิ่งนานกูยิ่งจิตใจห่อเหี่ยว ”
“ อย่างอื่นก็เหี่ยวด้วยป่ะวะ ”
“ ไม่ตลก ” หมอหนามสวนเสียงเข้ม เพื่อนรักหัวเราะ
“ เออน่า กูก็แค่ไม่อยากให้มึงเครียด กูพยายามตลกไง นี่เป็นห่วงมึงนะเนี่ย มันไม่ดีตรงไหนวะ ”
“ นอกจากไม่ดียังออกไปทางเหี้ยอีก ไอ้ห่า ”
“ เออน่า ใจเย็นสิ เอางี้ ในเมื่อเราทำดีแล้วไม่ได้ดี เราจะทำดีไปใย ”
“ อะไรของมึง จะให้กูไปฉุดปล้ำเลยเหรอ ”
“ บ้าบอ ใครจะเถื่อนถ่อยขนาดนั้นเล่า ”
“ มึงกะกูนี่ไง ”
“ ไม่ใช่โว้ย มึงก็ใช้ความเป็นตัวมึงเข้าหาเธอสิวะ ในเมื่อเธอตกหลุมรักมึงที่เป็นตัวมึง แล้วมึงจะไปเป็นคนอื่นทำไม มึงต้องเป็นม
