Love at first night รักแรกพบ

ตอนที่ 2 เข้าค่าย

เรื่อง Love​ at first singht รักแรกพบ??

(.....? ?มินิ)

Episode 2

ลืมบอกไป..เราเป็นคนนิ่งๆก็จริง แต่ใครแรงมาเราก็เฉยๆ คะ ใครดีเราก็ดี ใครสุภาพเราก็สุภาพ แต่ดูรวมๆทุกคนว่าเราเป็นคนเรียบร้อยไม่เรื่องมาก

@ตัดมาวันเข้าค่ายพักแรม

มันเป็นกิจกรรมค่ายเยาวชนอะ ครูสังคมก็ขาดไม่ได้ แต่เรามันแค่นักศึกษา ครูฝึกสอนหรอก และมีครูแบบบรรจุมา4คน..อาวุโสทั้งนั้น ครูเจน 29 ครูบี30 ครูซี32 ครูพัต35 ครูนาย33

บรืนๆๆๆๆ..

มาด้วยรถกะบะ เพราะมันไม่ไกลสักเท่าไหร่นั่งครึ่งชั่วโมงก็ถึงค่ายเป็นที่เรียบร้อย ต่างคนต่างหิ้วสัมภาระของตัวเองลงจากรถไป

ขิง : พี่มินิเดี๋ยวหนูช่วยถือค่ะ

เด็กกลุ่มนี้พวกเราสนิทกัน เราเลยให้เรียก พี่มินิ

ฉัน : ไม่เป็นไรของพี่ไม่หนัก ขิงไปเถอะ..รีบไป โน่นเพื่อนๆเขาเรียกรวมล่ะ

แนน : ค่ะพี่มินิ งั้นพวกเราไปก่อนนะคะ

ฝน : เจอกันหลังแยกแถวนะคะ

ฉัน : จ้ะ ไปเถอะ..

แล้วเด็กๆก็วิ่งไปเข้าแถมรวม..มีพี่ๆทหารยืนอยู่สามสี่นาย..

พี่ทหาร1 : ครบแล้วใช่ไหม ทั้งหมดนั่ง

พรึ่บ!!!! นั่งกันอย่างพร้อมเพียง.. พูดผ่านโทรโขง เสียงดังพอควรแหละ

พี่ทหาร2 : นี้ก็เป็นครั้งที่7แล้วนะ ของโรงเรียนXXที่พามาเข้าค่ายที่นี่ นักเรียนก็ต้องเปลี่ยนไปเรื่อยๆ แต่..คุณครูฝึกสอนรอบนี้ น่ารักจัง

นักเรียน : ฮิ้วววววววว!!!

ครูฝึกสอนยิ้มหน้าแดง...รวมทั้งฉันด้วย

ครูเจน : ครูเก่าๆก็น่ารักนะคะ น้องภีม

คนนี้ที่พี่บิวบอกครูภีม แกเป็นคนตลกๆทะเล้นๆ..แถมหล่อจริง.. แต่อีกคนที่อยู่ข้างๆหล่อกว่านะ ผิวออกขาวๆ..แต่ตาแกดูโหดหน้าเคร่งขรึมอ่ะ...

ครูภีม : ค้าบ! สวยและหล่อเหมือนเดิม

พี่ทหาร1 : พอๆตลอดเลยนะ เห็นครูสวยๆไม่ได้...เอาละครับมาแนะนำชื่อกันก่อนนะพี่ชื่อบาส เรียกว่าครูบาสนะ เนอะ

คนนี้จัดได้ว่าหน้าตาดี

นักเรียนหญิง : ฮิ้วววว!!!!

พร้อมเพียงกันมากเลยค่ะเด็กนักเรียนผู้หญิง

พี่ทหาร3 : ผมชื่อ ซิว เรียกว่าครูซิวก็แล้วกันนะครับ..

คนหล่อที่ตาโหดๆหน้าขรึมๆชื่อครูซิวเหรอ? คนที่พี่บิวบอกว่าหล่ออ..หล่อจริงอยู่..แต่ไม่ยิ้มอ่ะ...ฉันได้แอบมองนิ่งๆ..

นักเรียนหญิง : กรี๊ดดดดด!!

รอบนี้นักเรียนหญิงกรี๊ดครูซิวกันเลยที่เดียว ก็แหง่ล่ะนางหล่อสุด...ในบรรดาตรงนั้น

ครูบี : พอๆๆๆ น้อยๆหน่อยคะ เดี๋ยวเสียภาพพจน์หมดนะเด็กๆ

พี่ๆทหาร : 5555555

พี่ทหารคนที่4 : พี่ชื่อ แมนคับ เรียกครูแมนนะครับบบ!!

นักเรียนหญิง : ฮิ้ววว

ภีม : พี่ชื่อครูภีมค้าบบมีใจก็เรียกพี่ภีมนะคะ..

คนนี้มีความทะเล้น สายตาเจ้าชู้

นักเรียนหญิง : อร้ายยยย พี่ภีม

ช่างเลือกมาหน้าตาดีทุกคน....

ภีม : เอาละครับ อยากให้ครูฝึกสอนแนะนำตัวบ้าง

มีงี้ด้วยเหรอ?

บาส : ไอ้นี่...ตลอดด..

ภีม : น่าาาา..

ครูบี : แหม่ๆ...รุ่นแก่ๆไม่อยากรู้จักบ้างเหรอ?

ภีม : แหะๆ รู้จักแล้วทุกคน ความสวยความหล่อก็ไม่ลดน้อยลงเลย

ครูซี : ปากหวาน นะฮะ..

ครูซีนางเป็นแบบสาวประเภทสอง.. แต่ยังไม่ทำ เดิมๆทั้งร่าง..

ซิว : ร้อนแล้ว น้องๆเริ่มร้อนล่ะ มึงนี่เล่นตลอดไอ้ภีม..

ภีม : เล่นพรือ กูจริงจังเว้ยย

พี่เขาพูดสำเนียงใต้

ครูพัต : เอาๆอย่าได้เสียเวลา น้องๆแนะนำตัวเลยครับ..

หันมาทางพวกเรา

" ผมชื่อ นัท ครับ " ยกมือขึ้นไหว้

" ผมชื่อที ครับ " ยกมือขึ้นไหว้

" ฉันชื่อ พิมค่ะ " พนมมือไหว้อย่างนอบน้อม

" ฉันชื่อนิลค่ะ " พนมมือไหว้

" ฉันชื่อมินิค่ะ " ฉันรั้งท้ายสุด พร้อมก้มหัวเล็กน้อย พนมมือไหว้ เหลือบตาไปเห็นครูซิวจ้องเราอยู่...แต่ครูภีมยิ้มแป้นเชียว

บาส ; ยิ้มไม่หุบนะมึง..

แมน : เอาละๆ นี่ก็จะเที่ยงล่ะแยกกันไป...เอาของสัมภาระไปไว้แล้วลงมาทานข้าวกัน ไอ้ภีมไอ้ซิวพา ครูๆไปที่พัก ส่วนบาสกับผมจะพานักเรียนไป..

ซิว : ครับ..พี่

ภีม : ครับ..พี่

ฉันขอเรียกพี่ๆทหารว่าพี่นะคะ แล้วเราก็แยกย้ายกัน พี่ภีมนำหน้าไป...ต่อด้วยครูเจน ครูบี ครูพัต ครูซี ครูนาย (ไม่ค่อยพูด) และพิม พี่นัท พี่ที ฉันกับนิลรั้งท้าย แต่มีท้ายอีกคือพี่ซิว พอดูใกล้ๆหล่อยิ่งกว่า ยิ่งอยู่ในชุดทหารพรางเขียว หล่อมากกก

อย่าว่าอย่างงโน่นอย่างงี้เลย ใครๆก็ละลายถ้ามาเจอกับตัว ถึงเราจะเป็นคนนิ่งๆไม่พูดเยอะก็เถอะ

นิล : พี่ซิวเป็นภาคกลางเหรอคะ

ซิว : ครับ กรุงเทพฯอ่ะ..

นิล : อ๋อ เหมือนยัยมินิเลย อยู่กรุงเทพฯเหมือนกัน...

ซิว : อ๋อเป็นไงมาไงถึงมาฝึกสอนที่นี่ล่ะ..

หันมาถามฉันทันที พร้อมกับมองจ้อง

ฉัน : ........

นิล : มินิแกไม่ได้ยินเหรอ พี่เขาถามแก..

นิลหันมาสะกิดฉัน ฉันสะดุ้งนะเพราะมัวแต่ใจลอย

ฉัน : อ๋อๆ คือมันมีโครงการเลยสมัครมาด้วย มันดีตรงที่อาจารย์ไม่มาค่อยเช็คค่ะเพราะเราอยู่ไกล แหะๆๆ

ซิว : หึๆๆ

เขาส่งเสียงในลำคอแล้วเดินต่อไป อยากบอกว่าในมือพี่แกถือปืนอยู่ด้วยนะ..สะพายปืน ยาวๆอ่ะ

นิล : พี่ๆ หนักม้าย ปืนนั่น

สำเนียงใต้ก็มา

ซิว : ไม่หนิ คนใต้เหรอเราอยู่จังหวัดไหนอ่ะ

เหมือนจะฟังภาษาใต้รู้เรื่อง

นิล : อยู่นครศรีธรรมราชค่ะ...พี่ฟังจนจับใจความรู้เรื่องแล้วเหรอ

ซิว : อ๋อ...ครับ พี่อยู่มาสามปีล่ะ ได้ยินออกบ่อยไอ้ภีมพูดบ่อย..

ฉันเดินเงียบๆฟังทั้งสองคนพูดกัน

ซิว : แล้วเราอ่ะ มาอยู่นี่กี่เดือนแล้ว

ฉันเงยหน้าขึ้นเมื่อพี่ซิวหันมาถามฉัน

ฉัน : สามเดือนแล้วค่ะ...

ซิว : คิดถึงบ้านไหม?

ฉัน : แรกๆ คิดถึงสุดๆ แต่ตอนนี้ก็ทำใจได้บ้างมีคิดถึงบ้างค่ะ..พี่อ่ะ กลับบ้านบ้างไหม

ซิว : พี่กลับไม่บ่อยอ่ะ ได้พักทีก็แค่ห้าวัน...กลับเฉพาะวันสำคัญจริงๆ..

ตอนนี้สายตาพี่เขาดีขึ้นกว่าเก่าดูแบบธรรมชาติไม่เก๊กเหมือนตอนเมื่อกี้..

ฉัน : อ๋อ...ค่ะ พี่พักในค่ายเหรอ?

ซิว : ครับ จันทร์ถึงศุกร์พักในค่าย เสาร์อาทิตย์กลับหอพัก เช่าอยู่แถวๆ69อ่ะ..เราอ่ะพักที่ไหน

พูดไปพูดมา ดูเหมือนเราจะสนิทกันเร็วกว่าที่คิด.

นิล : ว้าวว เราพักอยู่แถวๆ69ด้วยค่ะแมนชั่นที่ชื่อภีระ แมนชั่น....แต่คนละห้องกัน

ซิว : อ๋อ ของไอ้ภีมมัน...แม่มันเป็นเจ้าของ..

นิล : เจ๋งเลยย อย่างนี้ต้องตีสนิทเผื่อเขาลดค่าห้องให้555 ยัยมินิช้านไปก่อนน่า เองตามมาน้อ

(ภาษาใต้)

(แปล: ฉันไปก่อนนะเธอตามมานะ )

ฉัน : อืมม มีความงงเล็กน้อยแหะๆ

พูดกับตัวเองแล้วหันไปหาพี่ซิวนางหันมามอง เจอยิ้มนี้มีละลายใจเต้นเลยย..

ฉัน : พี่ซิวยิ้มอะไรคะ..

ซิว : ป่าวว

จากที่เขายิ้มอยู่กลายเป็นหุบยิ้มทันที!

นามปากกา ByMinne