อุรัสยากับคุณพิมพ์พรรณจับจูงมือกันเดินไปยังห้องนอนของพยัคฆ์ซึ่งอยู่อีกฝั่งหนึ่งของตัวบ้าน เมื่อเปิดประตูเข้าไปในห้องนั้นก็เรียกสายตาของคนสองคนที่อายุต่างกันให้หันมามองเธอขวับทันที
ดวงตาแบบเดียวกันนั้นจ้องมองเธอเขม็งทั้งคู่ ไม่ต้องบอกใครก็เดาได้ว่าหนึ่งเด็กหนึ่งผู้ใหญ่คู่นี้ต้องมีความสัมพันธ์ทางสายเลือดกันอย่างแน่นอน เพราะใบหน้าของเด็กหญิงอนามิกานั้นมีความคล้ายคลึงกับพยัคฆ์อยู่หลายส่วน และทันทีที่ผู้เป็นลูกสาวเห็นเธอ น้องอิ๊งก็เบะปากแล้วร้องไห้เรียกชื่อผู้เป็นแม่เสียงดังทันที
“แม่อุ้ม! ฮือ!”
อุรัสยาจึงรีบเข้าไปหาลูกสาวที่ใช้มือข้างที่ไม่เจ็บยกขึ้นหมายจะให้เธอกอด ร่างเล็กนั่งอยู่บนเตียงโดยที่อีกด้านมีพยัคฆ์นั่งดูแลอยู่ข้างๆ หญิงสาวจึงรีบขึ้นไปกอดลูก พร้อมกับเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
“น้องอิ๊ง เป็นยังไงบ้างลูก”
ลูกสาวตัวน้อยที่ตื่นขึ้นมาแล้วไม่พบมารดา แต่กลับพบคุณลุงหน้าดุๆ ที่พยายามยิ้
