ตอนที่ 18 บนโต๊ะอาหารเช้า บรรยากาศอึดอัดหนักอึ้งสำหรับรัญชน์รวี แต่สำหรับภัคจีราและเฟิร์สกลับเต็มไปด้วยความหวานชื่นราวกับคู่รัก เฟิร์สนั่งอยู่ข้างภัคจีรา คอยตักกับข้าวให้ไม่ขาดมือ ส่วนรัญชน์รวีนั่งอยู่อีกฝั่งหนึ่ง มองภาพตรงหน้าด้วยความรู้สึกปวดร้าว “เฟิร์สทานเยอะๆ นะจ๊ะ ของโปรดเฟิร์สทั้งนั้นเลยนะ” ภัคจีรายิ้มหวานพลางตักแกงใส่จานเฟิร์ส “ขอบคุณครับพี่” เฟิร์สรับคำอย่างเอาอกเอาใจ ดวงตาของเขากลับเหลือบมองรัญชน์รวีเล็กน้อย พร้อมรอยยิ้มเยาะหยัน รัญชน์รวี พยายามกินข้าวเงียบๆ ไม่สนใจบทสนทนาของทั้งคู่ที่ดังอยู่รอบตัว เธออยากจะทำตัวเป็นอากาศธาตุเสียให้ได้ในเวลานี้ แต่แล้วเสียงแหลมสูงของมารดาก็ดังขึ้น เมื่อนายเฟิร์สแกะกุ้งตัวใหญ่สีส้มสด แล้วนำมาใส่จานให้เธออย่างเอาอกเอาใจ “ยัยรัญชน์! ทำไมแกไม่กินกุ้งที่เฟิร์สเค้าแกะให้!” เสียงของภัคจีราไม่ได้มีแค่ความไม่พอใจ แต่ยังแฝงไปด้วยความเคืองแค้นที่ลูกสาว