“ผู้อำนวยการก็รีบแต่งตัวให้เรียบร้อยสิคะ” เขามัวแต่มองเพลินจนเธอดุ เลยรีบเก็บท่อนลำกลับเข้ากางเกงอย่างรวดเร็ว
“พี่มีความสุขมากเลย นี่ถ้าไม่ใช่ห้องทำงาน พี่คงไม่ปล่อยฝนไปง่ายๆ ว่าแต่น้ำของพี่อาจทำให้ฝน...”
“ฝนจัดการตัวเองได้ค่ะไม่ต้องห่วง”
เธอลุกขึ้นยืน จัดแต่งเสื้อผ้าให้เข้าที่เข้าทาง ก่อนจะจัดทรงผมให้สวยงามเหมือนเดิม
“ฝนกลับไปทำงานก่อนนะคะผู้อำนายการ”
ผู้อำนวยการสุดซ่าเดินเข้ามาใกล้ครูสาวแสนสวย หวังจะจูบหอมสักฟอดเพื่อบอกลาให้ชื่นใจ แต่เพราะมีเสียงเคาะประตูดังขึ้นเสียก่อน เขาจำต้องหันหลังให้เธอแล้วกลับไปนั่งที่โต๊ะทำงานอย่างแสนเสียดาย
“เข้ามาครับ”
“งั้นฉันไปก่อนนะคะ” พศิกาเดินไปที่ประตู จับลูกบิดแล้วเปิดประตูออก ถึงได้เห็นแม่บ้านวัยกลางคนยืนถือถาดกาแฟและอาหารว่างรออยู่
“กาแฟกับขนมจีบที่สั่งค่ะผู้อำนวยการ”
ครูสาวยิ้มให้แม่บ้าน ก่อนจะเดินออกไป เขายังตะโกนสั่งเสียงดุให้เธอเร
