เบลท้อแท้ นี่เธอต้องยอมรับชะตากรรม กับสิ่งที่เธอไม่ได้ทำอย่างงั้นเหรอ ถ้าเบลคิดว่าตอนนี้มันแย่มากแล้ว เบลคิดผิดอย่างมาก
ในตอนเย็นคุณกลางก็กลับมา พั่บ! เขาโยนซองเอกสารให้เธอ และบอกเธอว่า “เซ็นซะ” เบลเปิดและดึงกระดาษจำนวนหนึ่งออกมาอ่าน
“ไม่!” เบลโยนพวกมันทิ้งไปและตะโกนเสียงดังเป้นครั้งแรก
“แม่เธอจะรู้สึกอย่างไร ถ้ารู้ว่าลูกสาวรับจ๊อบเป็นโสเภณี” เบลสะอึกอึ้ง
“จะมากเกินไปแล้วนะคะ”
“หรือเธอจะเถียงว่าไม่ใช่ ว่าเธอขายตัวให้ฉันและไชยันต์เพื่อแลกกับเงิน โสเภณีเท่านั้นแหละที่ทำกันแบบนี้” ฮือ ฮือ เบลปิดหน้าร้องไห้เสียงดังลั่น เขาเลวมาก!
ควับ! และตรงหน้าเบลก็มีบางอย่างล่วงลงมา เบลเอามือออกจากใบหน้า มันคือกุหลาบสีน้ำเงิน “เธอรู้ความหมายของมันใช่มั้ย ฉันให้เธอ” เบลกลืนความข่มขืนไว้ เธอเก็บมันขึ้นมาและลุกขึ้นยืน
“ขอบคุณค่ะ” กลางเลิกคิ้วมองเธอและยิ้ม
“เก็บเอกสารและเอาไปเซ็นด้วย” เบลเม้มริมฝีปากม
