“กว่าจะมาได้นะยะ” น้ำเสียงกระแนะกระแหน่ของต้าเหนิงเอ่ยทักเพื่อนรักของตัวเอง ที่กำลังเดินนวยนาดเข้าไปนั่งที่พวกเธอนั่งรออยู่ก่อนแล้ว “ก็มาแล้วนี่ไง” ร่างบางเดินเข้าไปทิ้งตัวนั่งลงเก้าอี้ตรงข้ามกับต้าเหนิงโดยมี ลู่ซือนั่งอยู่ข้าง ๆ หญิงสาวนั่งไขว้ห้างท่าทางเหมือนนางพญา “แซ่บจนผู้เก่า ต้องร้องขอชีวิต” “แน่นอน” “ว่าแต่วันนี้สามีปล่อยให้ออกจากวังมาได้เหรอ” ลู่ซือหันไปถามหงส์ที่กำลังนั่งกระดกเหล้าสีอำพรางลงคอ “ไม่ได้เกี่ยวกับสามีเลย ฉันโสด” “พูดจริงเหรอ?” “ก็แน่นอนสิ!! ผู้ชายที่บ้านให้เรียกว่าคู่นอน” ใบหน้าสวยเชิดใส่เพื่อนรัก จริตของหญิงสาวทำให้เพื่อนรักทั้งสองถึงกับส่ายหัวในความทะเล้นของหงส์ ความสวยที่เตะตาต้องใจของชายหนุ่มภายในผับ ทำให้กลุ่มของหญิงสาวมีหนุ่ม ๆ แวะเวียนเข้ามาชนแก้วพวกเธอไม่ขาดสาย กินเวลาไปจนดึก ร่างเพรียวเดินลงจากรถส่วนตัวเข้าไปในบ้านที่เงียบสงัด ความเมาทำให้ห