BLESSY
“I-IK…I-IKAW?!” hindi makapaniwalang bulalas ko nang makilala ko ang nag-iisang anak ni Tita Virginia na si Brandon at siyang nakabunggo ko rito sa labas ng restroom. Ang alam naming lahat ay matagal na siyang patay. Kaya para akong nakakita ng multo sa sandaling ito. “I-ikaw ba talaga ‘yan, Kuya Brandon?” Kumurap-kurap ako para masigurong hindi ako namalikmata lang. O baka naman kasi kamukha lang niya.
Pero hindi ako maaaring magkamali. Bago namatay noon si Kuya Brandon ay medyo matagal din kaming nagkasama sa bahay. Kaya kilalang-kilala ko ang mukha niya. Although, iba lang ang awra niya ngayon na parang mabait. Unlike noon na parang puno ng angas sa katawan, kahit simpleng tingin lang.
Nginitian lang niya ako. Kumabog naman nang malakas at mabilis ang puso ko. Bakit ganito ang
