@ โกดังลับ
"ชิ้ว~" คนตัวเล็กหลุดเสียงจามตลอดทาง หลังพิพัฒน์บังคับให้เธอกลับไปเปลี่ยนชุดที่สนามกอล์ฟ แล้วพาขึ้นรถมาอีกสถานที่นึง
"เรียนหมอยังไง ถึงได้อ่อนปวกเปียกแบบนี้อ่ะ?" น้ำเสียงเข้มเอ่ยถาม เขาหันมามองตอนอีกฝ่ายลงรถตามมา แค่โดนเปลี่ยนสภาพอากาศไปมา หญิงสาวก็มีผลตอบสนองรวดเร็ว
"หมอก็คนค่ะ แฮ็ทชิ้ว~" มือบางรีบล้วงเอาผ้าเช็ดหน้ามาปิดจมูกไว้ แล้วเดินตามร่างสูง ก็ไม่เข้าใจเช่นกันว่าเขาจะลากเธอไปทุกที่ทำไม
บรรยากาศอ้อมล้อมไปด้วยบอดี้การ์ดมากมาย ต่างมุ่งสนใจทางจุดที่น้ำชาเดิน เป็นเส้นทางลัดมืดสลัว แล้วเต็มไปด้วยกรงเหล็กไม่ต่างจากคุกขังนักโทษ
"คะคุณ...ขอฉันกลับทันไหม" ร่างบางรีบเดินเร็ว ไปคว้าข้อมือใหญ่ขอร้อง แต่เขาก็ไม่ยอมหยุดฝีเท้า
"ไม่ทันแล้วอย่าคิดหนี เพราะลูกน้องฉันไม่ได้รู้จักเธอทุกคน" ร่างสูงตอบเสียงเรียบ ระหว่างเดินไปยังห้องขังข้างในสุด มีเบลและลูกน้องอีกจำนวนนึงคอยเดินนำกับรั้
